Si Dean nga at hindi ako pwedeng magkamali.
Its him. I know it’s him!
He was there.
Andun sya kanina! Pero hindi ko sya nakita! Sayang ang chance! Dapat hinanap ko sya, dapat naniwala ako sa nakita ko!
Dumating na si Dean! Binalikan na nya ako; binalikan na nya kami ng anak ko!!
Oh my God Dean! You’re back! Tinupad mo ang promise mo sa akin! Bumalik ka nga!
Patuloy lang sa pagpatak ang luha ko, hindi ko alam kung ano na ang nararamdaman ko, Masaya ako sa pagbabalik nya, pero paano kung...
Paano kung hindi na pala ako ang mahal nya ngayon?
Paano kung hindi pala sya bumalik para sa akin?
Paano kung...may iba na syang mahal at kinalimutan na nya ako?
Kakayanin ko ba?
Monday morning, sobrang bigat ng pakiramdam ko, pero I need to work. Darating si Renee para pag usapan yung mga plans.
“haaay..yaya, ikaw na bahala kay Lian ha?paggising pakisabi nalang na umalis na ako...yung pagkain ha yaya wag mo kakalimutan...yung milk nya and vitamins...”--- bilin k okay yaya.
Dali dali na akong pumunta sa office, located yun sa bergum building, 20 minutes drive from my house. Pre occupied pa rin yung utak ko dahil kay Dean.
I tried to call tito Von para tanungin sya pero hindi ko sya macontact, I even called Louie para maconfirm ang nakita ko, pero kahit sya hindi nya alam kung dumating na nga sya.
I have all the way para puntahan sya sa Spain pero hindi ko ginawa dahil ginalang ko yung sinabi nyang 3 years, pero lagpas 3years na! Sumosobra na sya! At hindi na ako natutuwa ha!
Patakbo akong umakyat sa hagdan since ang tagal ng elevator.
~whooooh! Kakahingal!
Pagdating ko sa 3rd floor, nakahawak pa ako sa railings ng hagdan. Naka 5inches high heels pa naman ako.
Pero pagtapak na pagtapak ko sa sahig ng floor eh may nakita akong maligno na nakatingin sa akin.
Mataman akong tinititigan.
Kumabog ng malakas ang dibdib ko.
