I just cried the whole night.
Flashback:
"wow Aaliyah, ang sarap mo palang magluto...baka naman mawili akong pumasyal, haha!"--- Dean commented.
actually, nag aral talaga akong magluto, alam ko kasing mahilig kumain si Dean.
"thanks"--- I faked a smile.
"mommy...did tsu cry? why?"---napalingon ako sa kanan ko, si Lian sitting on her high chair.
ano nga pala ang sasabihin ko?
na umuyak ako dahil sa lalaking katabi nya? hindi pwede yun!
"ahaha! the onion baby, nakakaiyak maghiwa.."--- palusot ko.
Lumapit sa akin si Lian saka hinalikan ako sa pisngi, "bad onion mommy!"
napangiti ako, pati narin yung dalawang bisita namin.
mabuti nalang at may Lian sa buhay ko, kung wala
malamang nakapag suicide na ako.
kasi isang epic fail ang fairy tale ko.
isang prinsesang walang happy ending,
isang sawi
isang talunan.
wala nang kwenta ang buhay ko noong iniwan ako ng lalaking mahal ko,
until Lian came into my life
at duon na nagsimulang magkaroon ng meaning, panibagong meaning should I say ang buhay ko.
natutunan ko ulit ngumiti,
tumawa,
maging masaya.
mabuhay ulit.
kung may magandang naidulot ang pagiging bigo ko sa pag ibig, yun ay ang pagdating ng prinsesa ko, si Lian.
ang tanging ligaya sa buhay ko ngayon.
ang nag iisang alaala ni Dean sa akin.
"bye"---- nagbalik ang isip ko sa present ng marinig ko ang boses ni Dean. Karga karga nya si Lian, tapos yung isang kamay nya nakaakbay kay Renee.
ako naman sana ang nasa kalagayan nya, ang swerte nya.
