Five days had passed since that incident at the beach resort.
Hindi na kami nagkita or nagkausap pa ni Dean. He left right after we talked, ni hindi na sya nagpaalam. hindi na rin ako lumapit pa sa kanya dahil sobrang nasasaktan na ako.
Kung alam ko lang na ganito ang magiging ending ng love story ko, sana noon palang sinundan ko na sya sa Spain. sna hindi ko nalang inisip ang galit nya kung sakali mang sundan ko sya dun.
e di sana...
e di sana...
Haaayyy.. nakakafrustrate ang buhay ko!
"I AM A PRINCESS, I DEMAND A HAPPY ENDING!!!"--- sigaw ko. andito ako ngayon sa park kung saan kami naglibot ni Dean noon.
"I assumed your prince charming hasnt returned yet..."
napalingon ako sa nagsalita.
Ang gwapo naman. nakakasilaw. bigla tuloy umurong yung luha ko pati sipon.
"s--sino ka?"
"mahalaga pa ba yun?"--- umupo sya sa tabi ko
"wag kang tumabi sa akin..."
"bakit? ikaw ba ang nagpatayo ng upuang to? sayo ba to?"--- nakakaloko syang ngumiti, pero sa iba sya nakatingin.
"eh sino ka ba kasi?"
"my voice...isn't it recognizable?"
napaisip ako. his voice, familiar nga. hmmm, mataman akong nag isip. nakaabot nga sa outer space yung isip ko.
"i---ikaw ba iyung lalaki sa beach?"
"uh--huh!"--- proud na proud pa nyang sagot
"you're creepy...ano bang kailangan mo? saka bakit kaba sumusulpot kung saan saan?"
"im an angel..."
"weh?!!"--- natawa naman ako sa sinabi nya
"you're more beautiful when you smile..."
I stopped laughing.
"...thank you ha? kahit hindi kita kilala, napangiti mo ako...But I'd be more happy kung magpapakilala ka sa akin..."
"you really wanna name my name?" I nodded.
"hmm... I'm Harry..."
"Harry..."--- ulit ko, "potter..." natawa ako
"funny"--- sya; sarkastiko.
"sang planeta ka naman galing at bigla ka nalang pasulpot sulpot?"
"are you scared of me?"---sya
"should I be scared?"
"no...I'm harmless"--- nakangiti nyang sabi
tahimik lang ako, sumandal ako sa board at tumingala sa langit., "kamusta ang sakit mo?"
"you dont mean to offend me, right? mabuti pa ang sakit ko kinakamusta mo..."
"haha! bakit ka ba nandito kasi?"
"sinusundan kita..."
"BAKIT?!!!"
"shh...wag kang sumigaw, hindi naman kita sinusundan...it just happened that we were in the same place, same time... coincidence"
"I dont believe in coincidence..."
"you dont have to believe... ang alam ko lang, nagkakataon ang pagkikita natin dahil alam kong may isang taong nangangailangan ng kausap..."
"salamat ha?"--- ako
"here..."--- may inabot syang card sa akin
"ano to?"--- paglingon ko, wala na sya sa tabi ko, naglalakad na syang palayo.
ang weird nya.
ang gwapo ng lakad nya.
I forgot to tell you, that this Harry the angel is one of the cutest gut I've ever met.
binuklat ko yung card na inabot nya.
"Oh my God..."-- napatutop ako sa bibig ko ng makita ko kung ano ang laman ng card na iyon.
All i know is that
Im crying again.
