Deel 11.

91 4 0
                                    

Het is half negen als mijn moeder de personeelskamer van het ziekenhuis binnen komt lopen. 'Gaat het wel met je Anita? Je ziet er zo vermoeid uit' vraagt haar collega aan haar.
'Ja hoor,' ze gaat tegenover haar zitten, 'alleen die meiden van me hadden weer baaldag'.
'Hoe bedoel je dat?'
'Tessa was zo woedend dat ze zichzelf gesneden heeft, alleen mag ik haar niet helpen terwijl Kiki alles bij haar kan en mag doen,' een andere arts komt binnen, 'maar met Kiek ging het gisteren ook helemaal mis'
'Wat dan?'
'Hoofdpijn, bloedneus die niet stopte, duizelig, koud en dan weer warm, koorts, dat soort dingen'
'En nu?'
'Nu gaat het weer goed met haar, ze zorgt voor Tessa momenteel. Ze kan zo goed met haar omgaan, in noodgevallen is ze de rust zelve terwijl ik al lang uit m'n slof geschoten was. Voor haar is het ook niet makkelijk hoor, vader verloren, voor Tessa zorgen, studeren en dag in dag uit omgaan met de gebruiksaanwijzing van haar zusje'
'Kiki is een sterke meid, ze weet wat ze doet. Ze doet alles op haar manier en tot nog toe gaat dat toch prima?'
'Zeker wel,' het blijft even stil en mijn moeder kijkt op haar horloge, 'ik moet naar mijn patiënten'.
'Ik loop een stukje met je mee' antwoord haar collega waarna ze samen de kamer verlaten. De mannelijke arts die was binnengekomen, pakt zijn telefoon en loopt de kamer uit.
Mijn telefoon gaat, een onbekend nummer verschijnt op mijn beeldscherm. 'Kiki Bergman' zeg ik als ik opneem.
'Kiki, met dokter Van der Hoog' zegt de man aan de andere kant van de lijn.
'Meneer Van der Hoog, is er iets mis?'
'Ik hoorde je moeder met een collega praten over wat er gisteren gebeurd is. Ik zou je graag vandaag nog willen spreken. Heb je tijd vanmiddag?'
'Vanmiddag? Ehm, ik heb verder geen plannen en Tessa kan ik wel bij een vriendinnetje brengen denk ik'
'Dat is mooi, twee uur?'
'Prima' antwoord ik waarna ik ophang en bij Tessa aan tafel ga zitten. 'Tessa, ik moet vanmiddag even weg, zal ik jou dan weer even naar Aafke toe brengen?'
'Ja!' antwoord ze enthousiast waarna ze naar me toe komt gelopen.
'Heb je een beetje geslapen vannacht?'
'Ja, en Teddy ook' zegt ze waarna ze haar knuffelbeer omhoog houd.
'Dat is mooi' zeg ik terwijl ik naar de tafel staar.
'Kiki, gaat het?'
'Ja hoor lieverd,' zeg ik terwijl ik met mijn hoofd in mijn handen aan de tafel zit, 'ik heb gewoon een beetje hoofdpijn'. Ze gaat weer tegenover me zitten waarna ik een aspirine pak en inneem. Ineens ren ik naar de wc waar ik even later ook weer vanaf kom. Als ik de kamer binnen wil lopen, wordt ik overspoeld door duizeligheid. Ik grijp naar de deurpost om te blijven staan en even later loop ik weer maar de tafel waar ik tegenover mijn zusje ga zitten die rustig zit te kleuren. Ik drink mijn inmiddels koude thee op en kijk naar hoe ze de vakjes inkleurt.

Stormkind.Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu