Stormkind.

Deel 46.

Met natte haren, een warme pyjama en gekke sloffen kom ik de trap weer aflopen. 'Ik was weer een bitch, ik weet het' zeg ik als mijn moeder me aankijkt.
'Dat valt wel mee hoor lieverd' zegt mijn moeder en ik loop de keuken in waar ik twee glazen rode wijn inschenk.
'Ik heb Tessa op bed gelegd'
'Gaan we aan de wijn?'
'Ja, wij moeten even ontspannen' zeg ik als ik mijn moeder een glas geef en naast haar op de bank ga zitten.
'Maar wij moeten ook samen wat dingen regelen'
'Moet dat nu?'
'Dit lijkt me juist een goed moment om het erover te hebben'
'Zal ik die wijn dan maar terug in de fles doen?'
'Waarom?'
'Nou ja, we hebben niet bepaald iets te vieren lijkt mij'
'Ach joh, onder het genot van een glaasje wijn kan alles' zegt mijn moeder en ze staat op.
'Oké dan' zeg ik en ik ga aan de keukentafel zitten.
'Nou, zegt u het maar' zegt mijn moeder als ze met pen en papier tegenover me komt zitten.
'Ik heb hier echt nog totaal niet over nagedacht'
'Dat geeft toch niet, dan kunnen we daar nu samen over nadenken'
'Nou, gezellig'
'Laten we bij het begin beginnen, begraven of cremeren?'
'Weet ik veel, wat maakt mij dat nou uit? Ik ben toch dood'
'Kiki, ik moet het toch weten'
'Nou doe dan maar cremeren en dan zet je me naast papa op de kast'
'Dat vind ik nou een mooi idee'
'Fijn' zeg ik en ik neem een slok van mijn wijn.
'De auto's'
'Wat zijn m'n keuzes?'
'Welk merk? Welke kleur?'
'Gewoon, zwarte Cadillacs, net zoals papa'
'Zwarte Cadillacs, lekker klassiek'
'Niet goed?'
'Ja hoor, prima,' zegt mijn moeder waarna ze een slok wijn neemt, 'oké, de kist?'
'Eikenhout'
'Bloemen?'
'Lichtroze en wit'
'Rozen?'
'Rozen'
'Muziek?'
'Daar heb ik geen voorkeur voor, doe maar wat jij mooi vind'
'Dat moet wel lukken,' zegt mijn moeder en we nemen samen een slok van onze wijn, 'en je kleding?'
'Die witte jurk, die lange met die kraaltjes'
'Die heb je nooit aan'
'Alleen bij bruiloften en bij feesten met blacklights'
'Oké, we doen wat jij wilt, na de dienst koffie met cake?'
'Nee, wijn en bittergarnituur'
'Wat?'
'Ja, het leven moet gevierd worden'
'Daar heb je gelijk in. En de kaart?'
'Die ene foto op het strand, dat ik de zee inloop'
'En dan in zwart-wit?'
'Ja en de tekst mag je zelf verzinnen'
'Prima, dan denk ik dat we er zo wel doorheen zijn'
'Ja, een erfenis heb ik niet, dus die hoeven we ook niet te verdelen'
'Dat is dan wel weer makkelijk'
'Dus we zijn nu klaar?'
'Wat mij betreft wel'
'Mooi, dan heb ik nog een verzoek'
'En dat is?'
'Wil jij deze trouwring bewaren als ik er niet meer ben, om hem aan Tessa te geven als ze oud genoeg is?'
'Dat zal ik zeker doen lieverd'
'Fijn, dan kunnen we nu proosten op het leven' zeg ik en we laten onze glazen klinken en drinken ons glas leeg om vervolgens naar ons bed te gaan. Die nacht brengen we beiden in ons eigen bed door, rustig en vredig als deze verloopt.