၁၁။
တိမ္ျဖဴ...
ရင္နဲ႕ရင္းတဲ့အသိေတြနဲ႕
နာက်င္မႈေတြၾကားမွာ အသက္ရွင္ေနရတာ
နွလံုးသားခံစားမႈကင္းကင္းနဲ႕လူလို ...
မဟုတ္ဘူး!
စက္ရုပ္တရုပ္လို ပဲ ...
နင္မပါတဲ့ေရွ႕ဆက္ျပကၡဒိန္ေတြမွာ
နွလံုးမဲ့ရွင္သန္မႈ ေတြနဲ႕ ..
(ရယ္ေတာ့ရယ္စရာေကာင္းသား...)
နင့္အလုိက်
ကိုယ္တိုင္ျမွဳပ္နွံခဲ့တဲ့နွလံုးသားက
တခါတခါ လြမ္းေနမိသတဲ့ ေလ ...
ေလာကၾကီးကလွည့္စားမႈေတြနဲ႕မာယာေတာမ်ားလားပဲ
အခါခါနာက်င္ေနရသူကိုမွ အလြမ္းရိပ္ေ၀သတဲ့
ျပန္လွည့္မၾကည့္တတ္ေတာ့တဲ့ ေက်ာျပင္တခုထံကေန
ၾကားတတ္ရတဲ့ရယ္သံေလးေတြၾကားတုိင္း
သူေပ်ာ္ေနပါလားဆုိတဲ့အသိနဲ႕ ေက်နပ္မိေနသတဲ့
တကယ္ဆုိ
ဒီနွလံုးသားက အခါခါနာက်င္ရလြန္းလို႕
နာက်င္ရေကာင္းမွန္းမသိေအာင္ပါပဲေလ
ဟုတ္ပါတယ္
တိမ္ျဖဴေရ ...
ေက်းဇူးျပဳျပီး
ဒီတိမ္တုိက္ေတြ ခဏခဏ မျပိဳကြဲျပနဲ႕ေနာ္
တိမ္ေငြနားကြပ္ေလးနဲ႕ပဲ
ဟိုးအျမင့္ထက္မွာပဲ အစြမ္းကုန္လွလွပပေလးေနေပးပါ
တခုခုေၾကာင့္နာက်င္ရတယ္ဆုိလည္း
အၾကာၾကီး အံုမိႈင္းမေနပါနဲ႕
ဒီေျမျပင္ က ငါ့ရင္ခြင္ဆီမွာပဲ
အားပါးတရရင္ဖြင့္လုိက္ပါ
ေလာကၾကီးက မာယာရပ္၀န္းဆုိတာ
လက္ခံထားလုိက္ေပါ့ တိမ္ျဖဴရယ္ ... ။
(၁ ၾသဂုတ္ ၂၀၁၈)
