Θα Σε Αγαπάω (#2 Σαντα Ροζα)

5.Παρης

5.
Πως να της πω όχι όταν με κοιτάει έτσι;

Το σηκώνει γρήγορα ευτυχώς.

«Το ξέρεις ότι πάντα παιρνεις τις πιο ακαταλληλες στιγμες;»μου λέει και κάνω γκριμάτσα.

Μου το λένε συχνά αυτό ναι.

Δεν καθυστερώ. «Θυμάσαι που μου χρωστάς;»του λέω μπας και τον καλοπιασω.

Ξέρω.Δεν την ξέρω.Αλλα νιωθω ότι θέλω να την βοηθήσω.Ειναι μικρή.Προφανως εμένε στο δρόμο και ας μην το παραδέχτηκε.Το κατάλαβα.

Έτρωγε έτσι επειδή ένας θεός ξέρει ποσό καιρό είχε να φάει.Ειχε βρώμικα ρούχα γιατί δεν έχει αλλά.Και έψαχνε δουλειά.Επρεπε να την βοηθήσω.

Κανένας δεν θα έπρεπε να είναι στο δρόμο.

«Όχι»λέει ο Στεφανος.Ας του το θυμησω.
«Εμεινες στο σπιτι μου για δυο μήνες.Συν ότι σε βοήθησα με την Άννα.Μου χρωστάς»του λέω.

Και δεν ήταν και εύκολο.Με τα χίλια ζόρια τον καταφερα.Ειμαι σιγουρη ότι αν δεν Πηγαινε ο Στεφανος να της μιλήσει,η Άννα θα είχε παντρευτεί τον -θα ξεράσω- Ανέστη.

«Ναι και;»λέει.
«Θέλω εκείνη την χάρη που μου χρωστάς.Και την θέλω τώρα»λέω.

Το ξέρω ότι δεν είναι σωστό.Και εγώ δεν είμαι άτομο που χτυπάει στον άλλο ότι καλό έχω κάνει.Αλλα είναι για το κοινό καλό.Βασικα για το καλό της Λαουρας.

«Παρη μιλά καθαρά.Τι εννοείς;»λέει.

Ξεροκαταπίνω.
«Γνώρισα κάποια...»λέω.

Δεν απαντάει.Γιατι δεν απαντάει;

«Στέφανε;Είσαι εκει;»λέω.
«ΑΝΝΑ ΕΛΑ ΝΑ ΑΚΟΥΣΕΙΣ!Ο ΠΑΡΗΣ ΓΟΥΣΤΑΡΕΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΚΑΠΟΙΑ!»φωνάζει.

Ο θεεε μουυυυ

«Δεν είπα γουστάρω.Ειπα γνώρισα.Μην τα μπερδεύεις»τον διωρθωνω.
«Μας έπεισες.Για αυτό είσαι έτσι νευρικός;»
«Τι;Δεν είμαι νευρικός!»λέω.
«Στάνταρ έχουν ιδρώσει οι παλάμες σου όπως γίνεται όταν ανχωνεσαι για κάτι ή είσαι νευρικός...»λέει και γελάει.Πλεον ακούω και την Άννα διπλα του.

Τέλεια.

Κοιταω τις παλάμες μου.Οντως είχαν ιδρώσει.
«Δεν ξέρω τι εννοείς...»λέω.
«Πως την λένε;Είναι όμορφη;Ποτέ θα την γνωρίσουμε;Στέφανε μωρό μου επιτελους δεν θα ήμαστε το μόνο ζευγάρι στην παρέα»λέει η Άννα.

ΠΩΣ ΣΤΟ ΚΑΛΟ ΠΗΓΕ ΕΚΕΙ Η ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΔΕΝ ΞΕΡΩ!

«Δεν είμαι μαζί της.Μπορειτε να σταματήσετε και οι δυο;!»τους λέω.
«Καλά καλά.Και πως την λένε;»
«Λαουρα»απαντάω.
«Λαουρα;Ωραίο όνομα...»λέει η Άννα.
«Άννα μου καλή μπορώ να μιλήσω με τον Στεφανο λιγάκι;Είναι κάπως σοβαρό...»λέω.
«Για πες...»ακούγεται ο Στεφανος τώρα.
«Ψάχνει δουλειά.Ειναι 19 και δεν έχει που να μείνει.Την βρήκα να κοιμάται στην θάλασσα.»λέω.
«Να φανταστώ θες να δουλέψει στο μαγαζί μου έτσι;»
«Αν γίνετε...»λέω.

Πες ναι.Πες ναι.Πες ναι.

«Φέρτην μετά από εκει και να μιλήσουμε»λέει.Κατι είναι και αυτό.
«Τα λέμε μετά»λέω και το κλείνω.

Άντε να δούμε...

Πάω στο σαλόνι και την βλέπω να κάθεται στο καναπέ και να παίζει νευρικά με τα δαχτυλα της.Μολις βλέπει σταματάει και με κοιτάει με τα γαλάζια μάτια της να της πω.

Πως να της πω όχι όταν με κοιτάει έτσι;

«Θα πάμε μετά από εκει να του μιλήσεις»λέω και αμέσως έσκασε ένα χαμόγελο.Πραγματικο χαμόγελο.

Σηκώνεται και με πλησιαζει.Νομιζω ήθελε να με αγκαλιάσει αλλά μόλις κατάλαβε τι θα έκανε απομακρύνθηκε την τελευταία στιγμή.

ΔΕΝ ΕΧΩ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΓΩ.
ΜΑΡΕΣΟΥΝ ΟΙ ΑΓΚΑΛΙΕΣ.

«Παρη δεν έχω λόγια.Αληθεια.Δεν φτάνει το εύχαριστω!»λέει.
«Κάτσε.Ακομα δεν την εχεις πάρει...»
«Σωστά.Εχεις δίκαιο»λέει.Την βλέπω να κοιτάει τα ρούχα της.Ηταν βρόμικα.Ειδικα η μπλούζα.

«Ξέρεις τι;Γιατί δεν κανείς ένα μπάνιο;Να κανείς καλή πρώτη εντύπωση...»λέω.
Το σκέφτεσαι.
«Η πρώτη εντύπωση είναι το παν...»της λέω.

«Μα....»
«Έχω καθαρές πετσέτες και μπορείς να δανειστείς μια μπλούζα μου.Αν θες βέβαια...»λέω.

Τώρα την κάνω εικόνα με την μπλούζα μου.
Πολύ ωραια πραγματα!Πολυ ωραια!

«Δεν ξέρω...»
«Έλα.Ετσι και αλλιώς έχουμε ώρα μέχρι να πάει ο Στεφανος στο μαγαζί.Ελα να σου δωσω πετσέτα...»λέω και μπαινω στον ξενονα.Με ακολουθεί.

Κάτι είναι και αυτό.

Βγάζω δυο πετσέτες.Μια μικρή και μια μεγάλη.

«Ορίστε»λέω και τα παίρνει.

«Το μπάνιο ξέρεις που είναι.Βαλε και από το
Σαμπουάν μου αν θες.Θα μυρίζεις κάπως μετά αλλά οκ...»λέω και γελάει.

Κοιταω τα χέρια μου.
Ίδρωσαν πάλι.

«Και στην ντουλάπα εχω ρούχα.Παρε ότι θες.Δεν έχω γυναικεία ρούχα αφού μενω μόνος από πάντα αλλά μπορείς να παρεις ότι θες.Εγω πάω να φάω κάτι.Πεινασα»λέω και την αφήνω στο δωμάτιο κλείνοντας την πόρτα πίσω μου.

Δεν μιλάει και πολύ.
Μιλάω εγώ αρκετά και για αυτήν από ότι κατάλαβα.