Θα Σε Αγαπάω (#2 Σαντα Ροζα)

58.Παρης

58.
Μην μου πεις αντίο μόνο οκ;Δεν θα το αντέξω.

«Τον Ηλιθιο!»φωνάζω.
«Έλα ηρεμησε...»λέει.

Να ηρεμήσω λέει.Τοσο κοντά και όμως έφυγε.Δεν γίνεται αυτό.Καθε φορά να είναι ένα βήμα μπροστά μου.

Αφήνω το μπουφάν πάνω στο ένα μόνο κρεβάτι και ξαπλώνω.Θα μείνουμε σε ένα ξενοδοχείο επειδή πρώτον βράδιασε και ήμαστε μακριά και επειδή κάπου εδώ θα είναι εκείνος.Θα τον ψαξω αύριο Καλυτερα.

«Δεν είδα να το πήρε καλά η Λαουρα το ότι λείπεις συνέχεια...»λέει ο Στεφανος στο άλλο κρεβάτι.
«Όχι.Αλλα θα ηρεμήσει όταν τον βρω...»
«Μπορεί να είναι ιδέα μου αλλά σαν να θέλεις να τον βρεις πιο πολύ για σένα παρά για εκείνη...»λέει και πριν πρόλαβω να απαντήσω χτυπάει το τηλεφωνο μου.

Όταν βλέπω το όνομα της Λαουρας σηκώνομαι και βγαίνω έξω από το δωμάτιο.Καθομαι κάτω στον διαδρομο ακουμπώντας την πλάτη μου στον τοίχο.

«Έλα ψυχή μου...»λέω.
«Παρη.Ενοχλω;»λέει.
«Ποτέ δεν ενοχλείς...»λέω.

Η σχέση μας έχει αλλάξει τελείως.Τελειως όμως.Λογικο από την μια αλλά πονάει από την άλλη.

«Τον βρηκες;»ρωτάει.
«Όχι ακόμα...»λέω.
«Χερομαι»λέει.Δεν θα το σχολιάσω.Θα καταλήξουμε πάλι στο να διαφωνήσουμε.

«Σήμερα έμαθα κάτι...»
«Τι;»ρωτάω.
«Ότι ο μπαμπάς μου τελικά προσπαθουσε να επικοινωνήσει μαζί μου.Καθε εβδομάδα.Η μαμά μου δεν μου το έλεγε επειδή ήταν νευριασμενη μαζι του...»λέει.Οριστε;;
«Σοβαρολογείς;»
«Ναι...»λέει.

Δεν εξηγηται αλλιώς.Κατι τις τραβάει σαν μαγνήτης τέτοιου είδους μητερες και σε εμένα και στην Λαουρα.

«Θύμωσα μαζί της»
«Τελικά δεν είμαι ο μόνος στον κόσμο»λέω.
«Όχι δεν είσαι»λέει στην άλλη γραμμή.

Και τι δεν θα έδινα να γινόμασταν όπως πριν.

«Που είσαι τώρα;Σπιτι μας;»λέω.
«Όχι.Στο αμάξι.Περιμενω τον μπαμπά.Πηγε να πάρει καφέ»λέει.
«Πάτε βόλτα;Τι Ωραια»λέω.

Ας περάσει λίγο καιρό με τους δικούς της.Μπορει να της κάνει καλό.Ειδικα τώρα που έμαθε ότι ο μπαμπάς της τελικά την ήθελε.

«Όχι.Γι αυτό σε πήρα»λέει.Κατι στην φωνη της δεν μου άρεσε.Κατι άλλαξε.
«Έγινε κάτι;»λέω.

Υπήρχε μια μεγάλη παύση.Απο αυτές που μετά τίποτα καλο δεν πρόκειται να βγει.

«Θα φυγω από το σπιτι Παρη.Οταν γυρίσεις δεν θα είμαι εκει.Θα πάω στον μπαμπά μου»λέει.
«Για λίγες μέρες να φανταστώ έτσι;»ρωτάω.
«Δεν ξέρω για ποσό...»λέει και τώρα κατάλαβα.