Θα Σε Αγαπάω (#2 Σαντα Ροζα)

20.Λαουρα

20.
Πλησιαζει και άλλο και βλέπω ένα χαμόγελο να εμφανίζεται στο πρόσωπο του.

Κοιταω την πόρτα.

Τόσες μέρες εδώ δεν έχω μπει ποτέ σου δωμάτιο του Παρη.Εχω καθαρίσει όλα τα δωμάτια.Δεν μπορώ να το αφήσω αυτό έτσι.

Ανοίγω την πόρτα σιγά σιγά και μπαινω μέσα.

Η αλήθεια είναι ότι έχω και περιεργια να δω το δωμάτιο του.Που κοιμάται.Πως είναι.

Δεν ξέρω.Ισως έτσι μάθω πιο πολλά πραγματα για αυτόν.Πραγματα που δεν ξέρω.

Έχει ένα διπλό κρεβάτι με άσπρα σεντόνια πάνω.Εχει στους τοίχους εικόνες με την Σαντα Ροζα και φωτογραφίες.Πολλες φωτογραφίες.

Κοιταω την πρώτη φωτόγραφια.Ειναι αυτός μάλλον μικρός.Τα ξανθά μαλλιά του έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο.Ειναι στην θάλασσα και φτιάχνει κάστρα με την άμμο.Ειναι τόσο γλυκουλης.

Η άλλη είναι πρόσφατη.Ειναι έξω από το μαγαζί του Στέφανου.Αυτος,η Αλεξάνδρα,ο Μαριος,η Άννα και ο Στεφανος.Ειναι όλοι αγκαλιά και ο Μαριος που είναι διπλα στον Παρη του κάνει κερατάκια.Ολοι φενονται χαρουμενοι.
Χαμογελαστοι.

Ίσως δεν πρέπει να το λέω αυτό αλλά ώρες ώρες τους ζηλευω.Εχουν αυτήν την φιλια που ούτε καν το καταλαβαίνουν ποσό δυνατή είναι.Εγω που είμαι έξω το καταλαβαίνω όμως.Πειστευω ότι και να γίνει δεν θα χωρίσουν ποτέ.

Ποτέ δεν το είχα αυτό.

Η τριτη φωτογραφία είναι πάλι πρόσφατη.Ειναι ο Παρης και στην αγκαλιά του η Ξενια.Εκεινη έχει περάσει τα χέρια της γύρω από τον λαιμό του και γελαει.

Η Τετάρτη είναι πάλι ο Παρης μικρός.Αλλα όχι μόνος του.Αυτος πρέπει να είναι ο μπαμπάς του.Ειναι μελαχρινός,καμία σχέση με αυτόν και τον έχει στην πλάτη του.Ο Παρης έχει σηκώσει τα χέρια του στον αέρα και εκείνος έχει γυρίσει το κεφάλι του και τον βλέπει.

Δεν μπορώ να μην γελάσω με αυτές τις εικόνες.Και είναι όλες στην Σαντα Ροζα.Δεν πρέπει να είναι τυχαίο αυτό.

Κοιταω κάτω το πάτωμα.Γαλαζιο;Γιατί γαλάζιο;

Μετά το πρόσεξα.

Είναι θάλασσα.Ειναι ζωγραφισμένα κύματα στο πάτωμα.Γαλαζιο με λίγο άσπρο.

Ουαου.Φενεται τόσο αληθινό.

«Γεια!»ακούω και τρόμαξα.

Γυρνάω να δω έναν Παρη να γελάει.
«Πας καλά;Με τρόμαξες...»λέω βάζωντας το χέρι μου στην καρδια.