Θα Σε Αγαπάω (#2 Σαντα Ροζα)

7.Παρης

7.
Σταματήστε ηλιθια χέρια μου να ιδρωνεται!

Όταν ξύπνησα το πρωί και έφτιαξα πρωινό,έφτιαξα παραπάνω.Ναι.Δεν είμαι μονος σου σπιτι.Θα κάνω λίγο καιρό να το συνηθίσω.

Δεν το σκεφτόμουν να της πω να κάτσει εδώ.Αλλα μετά δεν μπορούσα να την αφήσω σε εκείνο το παγκάκι.

Παιρνω μια μπανάνα για αρχή για να ανοίξει το ματι μου.Ειναι Σάββατο και αυτό είναι καλό.Θα κάτσω να ξεκουραστώ.

«Είσαι χαμένη ψυχή το ξέρεις αυτό....;»ακούω μια αντρική φωνη.Ο Μαριος.

Σωστά.Οχι μόνο δεν τον είδα χθες αλλά δεν ξέρει τίποτα για την Λαουρα.Πρεπει να το πω.Αν και ξάδερφος μου είναι βλάκας.Οπου δει γυναικεία φούστα τρέχει από πίσω.

Μην θυμηθω που την έπεσε στην Άννα ενώ ήταν μαζί με τον Στέφανο.ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΔΩΜΑΤΙΟ.
ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΣΠΙΤΙ.
ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ.
Ο ΕΝΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΟΝ ΑΛΛΟΝ.

«Χαμένη γιατί;Προχθές με είδες...»λέω.
«Ναι αλλά χθες όχι.Που ήσουν;Τι έκανες;Έρχεται και η Αλεξάνδρα...»λέει και βλέπω και εκείνη να μπαινει.Τωρα πρέπει όπωσδηποτε να τους το πω.

«Τι κάνει ο πιο γλυκός,ο πιο καλός,ο πιο ξανθός άντρας που ξέρω!»λέει και με φιλάει στο μάγουλο.
«Σσσσς μην φωναζεις...»τους λέω.
«Γιατί;Θα ξυπνήσει το μωρό;»λέει η Αλεξάνδρα και ο Μαριος γελάει και κολανε πέντε.

Μωρά!

«Και πολλά πραγματα έβγαλες από το ψυγείο.Ηξερες ότι θα έρθουμε και μας φτιάχνεις πρωινό;»λέει ο Μαριος.
«Μην φωνάζετε...»ξαναλέω σιγά.Ας μην την ξυπνήσουμε.Κριμα είναι.

«Πως κανείς έτσι;Λες και εχεις γκομενα μέσα...»λέει  και κοιτάζονται με την Αλεξάνδρα.

«ΕΧΕΙ ΓΚΟΜΕΝΑ ΜΕΣΑ!»φωνάζουν ταυτόχρονα.

Τέλεια.Τωρα σίγουρα ξύπνησε.

«Καταρχήν μην φωνάζετε.Κοιμαται!»λέω.
«Ο Παρης κοπέλα στο σπιτι.Το έζησα και αυτό...»λέει ο Μαριος.

Το σπιτι μου είναι ιερό μέρος.Δεν φέρνω οποία να 'ναι.

Και βλέπω πίσω τους την Λαουρα.Τα μαλλιά της ακατάστατα και φόραγε την ίδια γαλάζια μπλούζα μέ χθες-την μπλούζα μου δηλαδή-απλά δεν την είχε μαζεμένη όπως χθες.Την είχε κάτω και έπεφτε στα μπούτια της.Που λογικά θα φοράει κάτι.

Έτσι;

ΔΕΝ ΣΕ ΝΟΙΑΖΕΙ ΠΑΡΗ.
ΔΕΝ.ΣΕ.ΝΟΙΑΖΕΙ.

Φενεται να νυστάζει ακόμα αφού χασμουριέται.