Θα Σε Αγαπάω (#2 Σαντα Ροζα)

50.Λαουρα **

50.
Όχι επειδή ποναγα.Επειδη ήξερα τι θα γίνει.

Χορεύουμε δεν ξέρω και εγώ πόση ώρα.

Είναι όλα μαγικά.Πηγε απόγευμα που σημαινει ότι ο ήλιος θα φύγει σε λίγο και θα το δούμε όλοι μαζί.Κανενας δεν έχει φύγει και φενεται όλοι να το απολαμβάνουν.

«Να φανταστώ εσυ έβαλες το χεράκι σου έτσι;»λέω στην Άννα.
«Ίσως...»
«Ναι καλά.Αστα αυτά...»λέω και γελάει.

«Είναι όλα υπεροχα Άννα...»λέω.
«Τα αξίζεις.Ολα»λέει και πλησιάζω να την αγκαλιάσω.

«Με πονάνε τα παπούτσια.Παω μέσα να αλλάξω.Τι τα θέλω εγώ τα τακούνια;Δεν το έχω...»λέω και γελάει.
«Πηγαινε και ελα γρήγορα.Θα δύσει ο ήλιος σε λίγο .Ελα να το δούμε όλοι μαζί»λέει.
«Δεν το χάνω με τίποτα»λέω και ψάχνω τον Παρη να του πω ότι πάω λίγο σπιτι αλλά τον βλέπω μιλάει με τον Στέφανο έτσι ξεκιναω για το σπιτι.

Μόλις πάω βλέπω την πόρτα ανοιχτη.Την ξέχασαμε με τον Παρη μάλλον όταν βγήκαμε.

Μπαινω και βγάζω τα τακούνια γρήγορα.Δεν το έχω καθόλου όμως.Πως μπορούν και η Άννα και η Αλεξάνδρα να περπατάνε με αυτά;

Πάω στο δωμάτιο μου και περνώ τα άσπρα αθλητικά μου και τα φοράω.Δεν με νοιαζει αν δεν πάνε.Αυτα είναι άνετα τουλάχιστον.

Μετά ακούω το σταθερό να χτυπάει.Παω γρήγορα να το σηκώσω πριν κλείσει.

«Ναι;»λέω.
«Λαουρα;Εσυ;»άκου μια γνωστη φωνη.

«Μαμά;»λέω.
«Αγαπη μου.Τι Ωραια που το σήκωσες...»λέει.

Αν και της έδωσα το σταθερό μου χθες δεν περιμένα να με πάρει.Οπως είπα δεν γιορτάζουμε και πολύ τα γενέθλια μου.

«Τι έγινε μαμά;Είσαι καλά;»λέω.Καπως την ακούω.
«Ναι ναι καλά είμαι.Τωρα είμαι καλά»λέει.
«Δεν καταλαβαίνω...»λέω.

Μάλλον δεν πήρε για τα γενέθλια μου.

«Συγνώμη Λαουρα.Που δεν σε πειστεψα.Συγνωμη αλήθεια»λέει.

Προσπαθώ να καταλάβω τι εννοει.

«Είχες δίκαιο για τον Φώτη.Και για αυτό που προσπάθησε να κάνει...»λέει μετά.

Τι;Μιλήσανε;

«Μαμά πως...δεν καταλαβαίνω...»
«Είχε πιει χθες το βράδυ.Και σκεφτόμουν αυτά που είπε ο Παρης ο φίλος σου...Πως πειστευεις έναν ξένο από την κόρη σου..και του μιλησα.Στην αρχή το αρνηθηκε αλλά επέμενα ξανά και ξανά μέχρι που μπούχτισε και τα ξέρασε όλα.Χιλια συγνώμη αγαπη μου.Ειχες δίκαιο.Δεν ήταν αυτός που νόμιζα.Ή αυτός που ήθελα να είναι.»λέει.