Θα Σε Αγαπάω (#2 Σαντα Ροζα)

61.Μαριος

Οπτική Γωνία Μαριου.

Χτυπάω την πόρτα στο δωμάτιο 6 και μετά από λίγο μου ανοίγει ο Στεφανος.

«Ήρθα»
«Ωραια.Πρεπει να φυγω.Λειπω μια εβδομάδα και το μαγαζί θα...»
«Το μαγαζί είναι μια χαρά.Σημερα είναι η Άννα εκει»λέω.
«Ακριβως!»λέει και ντύνεται.

Τώρα που το σκέφτομαι απορώ.Με την Άννα για υπεύθυνη πως δεν έχει πάρει ακόμα φωτιά το μαγαζί;

«Πως...είναι;»
«Κάνει μπάνιο.Πως να είναι.Τα γνωστά»λέει.

Ώρες ώρες μου έρχεται να του χώσω μια μπουνιά μπας και συνέλθει.

«Μην τον αφήσεις από τα μάτια σου.Παρε με αν γίνει κάτι»λέει από την πόρτα.
«Ναι ναι μην ανχωνεσαι»λέω και ξαπλώνω στο κρεβάτι με τα παπούτσια πάνω.

Αυτό με την Αλεξάνδρα στο σπιτι δεν μπορώ να το κάνω.Οχι ότι την φοβάμαι ή κάτι τέτοιο απλά πως να το πω.Η Αλεξάνδρα έχει έναν ιδιαίτερο τρόπο να γίνεται το δικό της.

Κλεινει την πόρτα και φεύγει και ανοίγει η πόρτα του μπάνιο και βγαίνει με μια πετσέτα να ανακατεύει τα βρεγμένα ξανθά μαλλιά του.

Που είμαι σίγουρος ότι τα βάφει.Δεν εξηγηται αλλιώς.

Με αγριοκοιταζει.
«Μην με κοιτάς έτσι!»του λέω.

Με αγνοεί και συνέχιζει αυτό που έκανε.

Ωραια θα περάσουμε.

***

«Που ακριβώς;»λέει στο τηλεφωνο.

Οχ.Δεν μαρεσει αυτό.Αν και πρέπει να χερομαι όταν πλησιαζει σε εκείνον,δεν το κάνω.Ποτε δεν τον έχω δει έτσι νευριασμενο με κάποιον.Και τον ξέρω μια ζωή.

«Ένα μπαρ έχει εδώ νομίζω.Σε αυτό είναι;Οκ.Καταλαβα.Ευχαριστω»λέει και το κλεινει.
«Τον βρήκαμε;»λέω.
«Ναι.Εδω κοντά είναι....»

Φοράω παπούτσια.
«Δεν χρειάζεται να έρθεις»λέει.Ναι καλά.
«Μην λες μαλακιες.Μπορει και να κάνω και παρέες εκει.Που ξέρεις...»λέει μιλώντας για γένος θυληκο εννοείται.

«Οκ.Θα σε περιμένω στο αμάξι»λέει και πριν προλάβω να του πω ότι δεν χρειάζεται και ότι είμαι έτοιμος και να κατέβουμε μαζί βγαίνει και κλεινει την πόρτα γρήγορα.

Τι χαζός.

Πάω να την ανοίξω αλλά δεν μπορώ.Ξαναπροσπαθω αλλά τίποτα.Τι έγινε;Κόλλησε;Ξαναπροσπαθω αλλά δεν ανοίγει.Λες και καποιος...