Θα Σε Αγαπάω (#2 Σαντα Ροζα)

46.Παρης

46.
Ακούγεται κελεπούρι!

«Θα κρυώσουμε εδώ έξω...»της λέω.
«Δεν πειραζει...Είναι Ωραια...»λέει και τυλίγομαστε καλυτερα.

Ειμαστε στην παραλία και είναι αργά.Κανει κρυο αλλά είναι ωραια.Ωραια επειδή την έχω στην αγκαλιά μου.

Δεν το πειστευω πως έκανε κάτι τέτοιο η Στελλα.Για αυτό η μπυρες ήταν ανοιχτές,για αυτό φερωταν έτσι.Και εγώ ο χαζός δεν κατάλαβα τίποτα.Στην κοσμάρα μου.

Αλλά ευτυχώς όλα καλά τώρα.Ειμαι με την Λαουρα και αυτό έχει σημασία.Αυτη έχει σημασία.

«Συγνώμη Παρη...»λέει.
«Συγνώμη για τι;»ρωτάω.

Αυτή η είναι η μόνη που δεν φταίει.Η Στελλα φταίει,εγώ που δεν το κατάλαβα πριν γίνει όλο αυτό αλλά αυτή όχι.

«Έπρεπε να σε πειστεψω όταν μου είπες ότι δεν θυμάσαι τίποτα...»λέει.Φενεται ότι το μετάνιωσε.Το καταλαβαίνω από την φωνη της.Αλλα δεν χρειάζεται.
«Μην νιώθεις ασχημα.Ουτε εγώ θα με πειστευα στην θέση σου.Ολο αυτό ήταν περίεργο και ποιος να ήξερε ότι η Στελλα έβαλε υπνοτικο στην μπυρα...»λέει.

Και μετά ησυχία.Δεν ακουγόταν τίποτα.Τιποτα πέρα από τον ήχο των κυμάτων.

«Ένιωσα ότι σε έχασα ξέρεις...»λέει σιγά.
«Και εγω το ίδιο...»απαντάω.
«Ένιωθα προδομένη...»λεει.

Το ήξερα αυτό.Οτι θα ένιωθε έτσι.Οτι θα νόμιζε ότι ήμουν και εγώ ένας σαν τους άλλους που πέρασαν από την ζωή της και έφυγαν.

Αλλά δεν είναι έτσι.Εγω ήρθα για να μείνω.

«Ποτέ δεν θα το εκανα αυτό.Θελω να το ξέρεις αυτό.Και να το πειστεψεις.Εγω,ο Παρης Ελευθέριου ποτέ μα ποτέ μα ποτέ δεν θα εκανα τίποτα κακό στην Λαουρα Νικολαου.Ποτε!»λέω και γελάει.
«Θυμάσαι το επίθετο μου...»λέει.
«Φυσικά.Ετσι πως θες να φύγεις με το παραμικρό φοβάμαι...»λέω.
«Το κάνω αυτό συχνά έτσι;»
«Ναι.Πολυ συχνά»λέω.

Και το να φύγει δεν είναι επιλογή.

«Δεν ξέρω γιατί αλλά μου βγαίνει.Ισως κάποια στιγμή δεν θα μου βγει και δεν θα το σκεφτομαι καν αλλά τώρα μου βγαίνει.Ισως γιατί ποτέ δεν είχα κατι να με κρατησει σε ένα μέρος...»
«Τώρα εχεις εμένα όμως.Ειμαι αρκετά σημαντικός λόγος έτσι;»λέω.

Ακουμπαει το μάγουλο της στο δικό μου και ήταν παγωμένο.
«Θα αρρωστήσουμε αύριο...»λέω.
«Ξέρεις τι Παρη;Τώρα καταλαβαίνω γιατί σαρεσει αυτή η θάλασσα.Αυτο το μέρος...»λέει και κοίταζε ένας θεός ξέρει τι.