Θα Σε Αγαπάω (#2 Σαντα Ροζα)

42.Λαουρα **

42.
Γιατι αν και μικρή ξέρω ότι όταν αγαπάς,αγαπάς.

«Μην κλαις....ο θεε μου...»λέει ο Μαριος.

Μου φέρνει ένα ποτήρι νερό.

«Που είναι και αυτή η Αλεξάνδρα όταν την χρειάζεσαι!»λέει.
«Θα φυγω»λέω και σηκώνομαι αλλά με κατεβάζει πάλι κάτω από τον ώμο μου.
«Θα περιμένουμε την Αλεξάνδρα.Αυτη θα ξέρει πως να το χειριστει όλο αυτό...»λέει και ενώ ήθελα να σταματήσω να κλαιω δεν μπορούσα.

Ο Παρης κοιμηθηκε με την Στελλα.Ελεγε ότι δεν τον νοιαζει και ότι δεν θα με πίεζε και ότι θα περιμένε όσο χρειαζόταν.Δεν το έκανε όμως.Και αυτό ήταν ψέμματα.Οπως κάθε λέξη που μου έχει πει.Οτι
Μαγαπαει,ότι είμαι ξεχωριστη,ότι δεν θα με αφήσει να φυγω ποτέ από κοντά του.Ολα ήταν μπουρδες.

«Τι εχεις;Έγινε κάτι;»με ρωτάει.
«Είμαι χαζή.Αυτο έγινε...»του λέω.

Δεν έπρεπε ποτέ να κάτσω στην Σαντα Ροζα.Τιποτα από αυτά δεν θα είχε γίνει.

«Δεν καταλάβαινω.Ειστε τόσο περίεργες ώρες ώρες...»λέει στον εαυτό του.Μου δίνει ένα χαρτομάντηλο.

Ανοίγει η πόρτα και γυρνάμε να δούμε την Αλεξάνδρα.Κραταγε κάτι σακούλες και της πέφτουν κάτω.Τα αφηνει έτσι χωρίς να κλείσει καν την πόρτα έρχεται γρήγορα σπρώχνοντας τον Μάριο.Χαρηκα που την είδα έτσι την αγκάλιασα και εκείνη.

«Τι της έκανες Μάριε;Τι βλακεία είπες;»λέει.
«Αν σου πω ότι δεν φταίω εγώ αυτή την φορά θα με πειστεψεις;»
«Όχι!»λέει εκείνη σίγουρα.
«Και όμως.Ετσι την βρήκα»λέει εκείνος.

Την αφήνω και σκουπίζω τα μάτια μου.

«Μήπως έχει...πως να το πω ευγενικά...αυτό που έχετε εσείς οι γυναίκες...;»λέει σιγά αλλά φυσικά ακουστηκε.

Υπό άλλες συνθήκες θα ήταν αστειο αλλά τώρα όχι.Τωρα τίποτα δεν μου φενεται αστειο.Μονο αυτά που μου έλεγε ο Παρης και έλιωνα.

Αυτά τώρα ναι.Μοιαζουν αστεια.

«Μάριε αν είναι να πεις και αλλά τέτοια Καλυτερα να πας μέσα.Τα κανείς χειρότερα»
«Εχεις δίκαιο.Σταματαω»λέει και τώρα γυρνάνε και οι δυο σε εμένα.

«Τι έγινε γλυκια μου;Γιατι κλαις;»
«Ο Παρης...»λέω.
«Έπαθε κάτι;»
«Όχι.Πηγα σπιτι και...ήταν με την Στελλα...στον καναπέ.Γυμνοι...»λέω τελικά.

«ΤΙ ΕΚΑΝΕ ΛΕΕΙ;;;»φωνάζει και σηκώνεται όρθια.

«Είσαι σίγουρη ότι ήταν ο Παρης;Γιατί αυτός δεν τα κάνει κάτι τέτοια...»λέει ο Μαριος.