26.Παρης

1.9K 243 29
                                    

26.
Δεν μπορώ να το κάνω αυτό.Δεν είναι σωστό.




«Εχεις χαθεί τώρα τελευταία Παρη...»λέει στο αυτί μου.
«Είχα δουλειά»απαντάω.
«Θες μετά από εδώ να πάμε σπιτι μου;Να κάτσουμε;»με ρωτάει.
«Όχι.Θα γυρίσω με την Λαουρα.Μην πάει μονη της»λέω.

Ξεφυσαει.
«Αμαν αυτή η Λαουρα...»λέει.
«Εχεις κάποιο πρόβλημα με την Λαουρα;Ξέρεις κάτι;Άστο δεν θέλω να μάθω...»λέω τελικά.

Λες και με νοιαζει τι σκέφτεται κάποια σαν την Στελλα.Λες και δεν έχουν γίνει αρκετά σήμερα.

«Παρη;Τι ακριβώς κανείς εδώ;»λέει η Αλεξάνδρα πίσω μου.
«Χωρευω»απαντάω.
«Με λάθος ξανθιά χορεύεις όμως...»λέει και χωρίζει εμένα και την Στελλα με τα χέρια της.

«Πας καλά κοπέλα μου;Τρελή είσαι;»λέει η Στελλα νευριασμενη.Η Αλεξάνδρα όμως δεν της δίνει σημασία.Κοιτααει εμένα.

«Η Λαουρα ζαλίζεται»είναι το μόνο που λέει.
«Τι;»
«Ο Μαριος μάλλον της έδωσε να πιει πολλη και τώρα ζαλίζεται και δεν νιώθει καλά»λέει και χωρίς να πει κάτι άλλο τρεχω κοντά της.Την βλέπω κοντά στον Μάριο και αυτός έχει τα χέρια του στην μέση της.

«Λαουρα;»λέω και γυρνάνε και οι δυο να με κοιτάξουν.
«Παρη...»λέει σιγα.
«Καλά ρε βλακα,τι ακριβώς έκανες;Μου λες;»τον ρωτάω.
«Ήθελα να βοηθήσω αλλά μάλλον τα εκανα χειρότερα»λέει.
«Θα τα πούμε αύριο εμείς...»λέω και παιρνω την Λαουρα εγώ από την μέση και την βάζω να στηριχτεί πάνω μου.

«Παρη ζαλίζομαι...»λεει.
«Έλα.Θα σε πάω σπίτι»της λέω και χωρίς να πω κάτι στα παιδιά περπατάμε αργά μέχρι έξω.Αργα αλλά σταθερά.

«Γιατί ήπιες;Αφού σου είπα να μην»λέω.
«Ο Μαριος...»λέει.

Φυσικά.Ποιος άλλος;

«Στηριξου πάνω μου και θα φυγουμε από εδώ...»της λέω.
«Πάντα αυτό κάνω...»λέει και σαστίζομαι λίγο με τα λόγια της.

                                      ***

Ανοίγω την πόρτα χωρίς να την αφήσω -δεν ξέρω πως ,μην ρωτάτε- και πετάω στο τραπέζι δυνατά τα κλειδιά και έτσι τώρα πάμε μαζί μέχρι το σαλόνι.

Εντάξει δεν είναι τόσο χάλια.Δεν είναι όπως γινόμασταν με τον Μάριο παλιά και κάναμε σαν πεντάχρονα κατεβάζοντας τα παντελόνια μας και μέτρωντας ποιος την έχει πιο μεγάλη.

Ναι.Το εκανα αυτό.
Και ναι.Ντρεπομαι τώρα.

Την αφήνω στον καναπέ να κάτσει απαλά και καθομαι στην ακρη του τραπεζιού σκημενος κοντά της.

Θα Σε Αγαπάω (#2 Σαντα Ροζα)Where stories live. Discover now