Θα Σε Αγαπάω (#2 Σαντα Ροζα)

32.Παρης

32.
Άντε πάλι αυτό το χαζοχαρούμενο.

Μόλις ακούω βήματα αφήνω ότι εκανα και καθομαι γρήγορα στο τραπέζι.

Όταν μπήκε χασμουριωτανε και πήγε κατευθείαν στην βρυση πήρε ένα ποτήρι και έβαλε νερό.Το ήπιε και το άφησε εκει χωρίς να γυρίσει καν να με δει.

Περπατάει για να φύγει και αφού δεν βλέπω να γυρνάει καθαρίζω το λαιμο μου για να της δειξω ότι είμαι και εγώ εδώ και τότε μόνο γυρνάει να με δει.

«Καλημέρα!»λέω.

Με κοιτάει και μετά κοιτάει το τραπέζι.Σηκωνει τα φριδια της και χαμογελάει χαριτωμένα.

Ακόμα δεν το πειστευω ότι θα μπορώ να την χαζεύω χωρίς να φοβάμαι μην με δει.Οτι είναι δίκη μου.

«Τι είναι όλα αυτά;»λεει.
«Αυτά είναι για σενα.Εφτιαξα πρωινό»λέω.
«Για μένα;»
«Για σένα.»λέω και σήκωνομαι και ανοίγω την καρέκλα και κάθεται και μετά καθομαι στην δίκη μου.

«Ευχαριστώ...»λέει και της βάζω χυμό στο ποτήρι.

«Γιατί όλα αυτά;Όχι ότι δεν το συνηθίζεις να κανείς πρωινό αλλά αυτά είναι πολλά...»
«Δεν είχα υπνο.Και είπα να περάσουμε ένα πρωινό εσυ και εγώ.Δουλευεις το μεσημέρι έτσι;»ρωτάω.
«Ναι...»λέει.
«Τέλεια...»της λέω ξαι ξεκινάμε να τρώμε το πρωινό μας.

Είναι τόσο περίεργο αυτό που έγινε χθες που ακόμα δεν μπορώ να το πειστεψω.Ειναι σαν και αυτές τις στιγμές που βλέπεις ένα όνειρο και μέτα ξυπνάς απογοητευμένος επειδή κατάλαβες ότι ήταν μόνο ένα όνειρο.

Αλλά στην περίπτωση μου δεν κοιμήθηκα καν.Γιατι φοβομουν μην γίνει μόνο ένα όνειρο.

                                      ***

«Τι εχεις σήμερα;»με ρωτάει η Αλεξάνδρα.Ολοι στο τραπέζι με κοιταγανε εμένα τώρα.
«Τίποτα.Τι να έχω;»λέω και γελάω.
«Ξερω εγώ.Εισαι λίγο σαν χαζοχαρούμενο..»λέει ο Στεφανος.
«Χαζοχαρούμενο είσαι και φενεσαι βασικά...»λέω και σηκώνομαι.

«Πάω να βαλω άλλο ένα ποτήρι...»λέω δείχνοντας το άδειο.

Πάω στο πάγκο και το αφήνω εκει και βλέπω στην κουζινα την Λαουρα και κάτι να τους λέει και όταν τελειώνει και γυρνάει την πιάνω γρήγορα από την μέση και χωνόμαστε στην αποθήκουλα.

Είναι αυτή που ο Στεφανος βάζει τα έξτρα τρόφιμα.Ειναι πολύ μικρή έτσι με το που μπαίνουμε κατευθείαν ακουμπαει η πλάτη της στον τοίχο και το χέρι μου πάνω από τον ώμο της και πάνω στόν τοίχο χαλαρά.