×hoseok×
'ik zit op een geheim plekje in het park, waar ik alleen achter ben gekomen. met me handen tegen me oren aan. 'alsjeblieft alsjeblieft. stop, stop, stop!' de stem blijft maar dingen in me hoofd zeggen. ik begin steeds harder te schreeuwen en ik raak in paniek.
ik druk me handen zo hard mogelijk tegen me oren. 'het zou je niet helpen, kleintje.' ik raak steeds erger in paniek en ik druk me handen uiteindelijk zo hard tegen me oren, dat ik zelf het beekje niet meer kan horen.
'g..ga weg!' schreeuw ik uitgeput. moe van al het geschreeuw en de angst geef ik mezelf over en kniel neer op de grond. 'stop! stop! stop!' de woorden herhalen zich steeds. ik kan niet stoppen met roepen. 'roep nou niet, niemand kan je horen. alleen wij. wij samen,' hij zegt het zo laag dat het bijna grommen is.
dan voel ik twee handen voor me ogen. ik schreeuw zo hard ik kan, maar ik voel een klap tegen me achter hoofd. dat was alles wat ik kon zien of horen, totdat ik me bewustzijn verlies.'
-->
*BEEPP BEEPP* ik denk het meest gehaten geluid op deze aarde, de wekker. ik sla hem moe met me ogen nog dicht uit en sla de deken over me kop heen. 'ughhh,' ik probeer weer te slapen, totdat ik voel dat ik wakker geschud word. ik schrik, maar aan de stem te horen wordt ik weer iets rustiger.
'haalloo waakkeer worden!' ik zucht en ik open me ogen. Namjoon staat aan de rand van me bed me wakker te maken. 'we hebben vandaag onze eerste ly wereld tour, weet je nog?' ik glimlacht zwak naar hem en rek me uit.
Namjoon pakt me kleding die ik had klaargelegd en gooit het over me hoofd heen. ik begin moe te lachen. 'trek aan, we hebben geen tijd luilak!' ik zucht even en Namjoon loopt me kamer uit. ik ga voorzichtig op me rand van me bed zitten.
ik heb zoveel zin in vandaag! ons eerste ly wereld tour! ik pak de kleding die over me heen is gegooid en ik trek ze aan. dan loop ik in de badkamer van het hotel kamertje en poets me tanden. dan doe ik wat met me haar en loop ik de badkamer uit.
we slapen met ons allen in een hotel. er kunnen 3 of 2 personen in één kamer. jimin, jungkook& tae delen. jin&yoongi delen. en ik en namjoon. het liefst had ik een andere keuze willen maken. niet dat ik Namjoon haat ofzo.
maar ik schreeuw vaak in me slaap. me dromen, vertellen me dingen. over de toekomst. over dat het niet goed zou aflopen. en dat ik zijn opdrachten moet volgen, om de zware toekomst te vermijden. en dan gelukkig te worden. ik loop er heel erg op vast.
straks is het weer zo'n verhaal als de blue whale.. ik weet het niet! ik mag niks vragen, niks zwijgen, niks! uiteindelijk lopen ik en namjoon onze kamer uit. we hadden bij de receptie afgesproken, we hebben een privé busje.
ik vind het best spannend, ookal is het nog lang niet en moeten we er daar dik van te voren zijn. het is gewoon anders! een enorm tour! dan zie ik de rest er al staan. behalve yoongi en jin. ik heb een soort van crush op yoongi, ik was jaloers toen jin zijn kamer genoot wou zijn. en zelf kijkt yoongi ook nogal vaak naar me.
maar dan draai ik mezelf vaak weer terug. en soms, wil ik dat niet eens zelf. soms zijn het gedachtes die dingen zeggen. en soms is het zijn smile die ik niet kan weerstaan. en gewoon zijn gummy koppie die je gewoon wilt fijn knijpen ma gaawwwdd..
dan uit me dagdromen zie ik Jin en Yoongi naar ons toe lopen. 'annyeong!' zegt Yoongi met zijn gummy smile. de jongens zeggen gedag terug, en we lopen naar buiten. voor het hotel gaan we allemaal staan, om te wachten op onze privé bus.
ik heb er zin in, en ik ben hyper actief dus spring wat in het rond. dan pakt Jimin mijn schouders vast, zodat ik stop met springen. 'hoobii hyung, doe rustig!' zegt hij lachend. ik spring nu express nog hyperder. 'nou die heeft er zin in,' mompelt Namjoon.
JE LEEST
×ғᴀʟʟɪɴɢ× ✓ [MAAKT DEEL UIT VAN WATTYS 2019]
Фанфик"soms val je diep in een donker gat, gemarkeerd door je duivel" "maar dan kom je terug in een licht gehemelte, gemarkeerd door je engel." NL. ©nlmeizieja