×ғᴀʟʟɪɴɢ× ✓ [MAAKT DEEL UIT VAN WATTYS 2019]

13

×Jungkook×

ik zit in de kleermaker zit op de grond te denken. waarom heb ik me liefde met Taeyhung nou gedeeld met hem?! straks vind hij me helemaal niet leuk en ben ik zo'n sukkel! al een beetje heel deze dag, heb ik er aan gedacht. ik weet niet of het goed is, twee jongens van dezelfde band. maar ik kan niet stoppen om van hem te houden.

ik ben al een lange tijd hopeloos verliefd op hem. al sinds het begin vond ik hem al zo leuk. maar ik wist niet dat het 'leuk leuk' atm is geworden.. ik schaam me dood! je kan niet dezelfde memember van dezelfde band daten! ik heb echt eigen hoop nodig, maar veel vrienden heb ik niet.

misschien zou ik het er met Jin hyung over kunnen hebben. die gaat dat toch nooit accepteren! besluiteloos, gooi ik me etui op de grond. liefde is zo ingewikkeld... maar wat voor sexualiteit zou ik dan hebben? pan sexualiteit? bi sexualiteit? homo sexualiteit?! ik zucht diep. waarom is het leven zo moeilijk?

sinds de dood van Y/N, ben ik iedere dag wel depressief. verlies van een dierbaar persoon blijft moeilijk voor me. toch zou ik er over heen moeten, maar idk hoe. hoe doen mensen dit?! i'm falling! ik zucht diep, en ga dan aan me bureau zitten. zo word ik ook nooit rustig.

maar ugh, wat maakt mij dan ook rustig?! zie je, ik ken mezelf als persoon niet eens! wat maakt me zo rustig, wat maakt me zo gekalmeerd?!! ik weet het allemaal niet meer! uit frustratie, gooi ik een boek van de plank. ik pak me schetsblok, en me potloden en gum. en besluit te gaan tekenen.

ik begin een gezicht te schetsen, meteen weet ik al wie. iemand die me altijd gelukkig maakte. iemand die me altijd liet lachen. iemand die er altijd voor me was. Jeon Y/N. tijdens het tekenen, begin ik toch een beetje tranen te laten. ik pak een doekje en veeg ze weg. trots kijk ik naar de tekening.

^^

ik schrik er van, als iemand klopt op de deur. 'hm wat~' mompel ik. 'jungkookie lemme in!' zegt tae. ik pak weer me potlood, en breng extra details aan. 'jaa de deur staat open..' mompel ik. hij loopt naar binnen en slaat zijn armen om me nek. 'watt dooeee- HOLY SHIT!'

ik lach door zijn reactie, en kleur een beetje roze. 'DIT LIJKT ZO ECHT! OMG ZO TALENTVOL!' ik kleur rood. 'dankje.' mompel ik verlegen. 'aaahhhwww buuunnyy!' hij knielt naast me neer. 'wie is dit?' vraagt hij. ik kijk hem aan. 'ja..' mompel ik. 'dit was me zusje..'

'naawwhh,' hij opent zijn armen voor een knuffel, en ik neem hem aan. 'is ze dood..?' fluistert hij in me oor. ik knik met traan ogen. ik voel me zo gebroken hier door. me hart breekt in miljoenen, kleine stukjes, en verlaten me lichaam. hij wrijft dan over me rug en probeert me rustig te houden.

ik huil inmiddels heel zijn shirt nat. dan fluistert tae fluisterende woorden in me oor. het kalmeert me, tot me grootste verbazing. 'niet huilen, je bent veel mooier als je lacht.' ik glimlach zwak door de tranen heen. hij pakt me kaak, en kijkt me recht in de ogen aan. 'zo zie ik je weer.' we glimlachen naar elkaar.