İstenmeyen Üye | Min Yoongi | ✔️

3 🍬 'Acıma'

Hello! Umarım bölümü beğenirsiniz, iyi okumalar <3 <3 <3 <3 <3 <3 <3

Bölümün Yayınlanma Tarihi: 12/09/2018

-Şimdi Ki Zaman-

Choi Mi Cha

'Korumaya çalıştıkça kaybediyoruz.' karşımda oturan yedi adama baktığım zaman aklıma bu cümle geliyordu. Onları korudum, korudum, kendimi hiçe sayarak korudum ve onları kaybettim. Bu acınasıca bir durum değil mi? İnsanların bana: 'Acıyarak' bakması, onların: 'Acıyarak' bakmasından daha az canımı yakıyor. Ağlamak istiyorum ama bunu yapamıyorum, stajyer olduğum ve hala tam olarak onların bir üyesi sayılmadığım için makyözlerin bana olan tavrı bile kötüydü.

'Eğer makyajın akarsa, sahneye öyle çıkarsın'.

'Eğer kıyafetini kirletirsen, ilk çamaşırınla ya da bir çuvalla oraya çıkarsın' bunlar yetmiyormuş gibi üyelerin:

'Eğer sahnede o topuklu ayakkabılarla düşersen, seni sahneden aşağı atarız.'

'Eğer birimize bile dokunursan, seni sahneye gömeriz.'

'Eğer şarkılarımızı sen yazmışsın gibi havalara girersen, seni sahneye gömeriz.'

Böyle acımasızca şeyleri duyacak ne yaptım? Onlar için milyonlarca fanın önüme atladığımı bildikleri halde neden bana böyle davranıyorlardı? Neden her zaman acı çeken kişi ben olmak zorundaydım ki? Sesimin güzelliğine milyonuncu kez, arkadaşımın kendi çapımda söylediğim şarkıyı internete koymasına milyonuncu kez sövsem, milyonuncu kez bunların hepsinin bir rüya olduğunu dilemek dışında yapacak bir şeyim yoktu. Akşamları sabaha kadar ağladığımı, sabahları hem uykusuzluktan hem de ağlamaktan şişmiş ve morarmış gözlerimle onların karşısında çıkmaktan. Onlar tarafından ezilmekten, sadece onların ezilmesiyle değil etrafımdaki çalışanların bile beni ezilmek fazla can yakıcı değilmiş gibi annemi göremiyordum. Bir zamanlar, babamı anımsatan yedi üyeye baktığımda, babamı onlara benzettiğim için kendime kızıyordum. Ben bunları hakkedecek ne yapmıştım. Neden: 'Korumaya çalıştıkça kaybediyoruz.' cümlesi milyonuncu kez beynimin içinde yankılanıp, gerçekleri durmaksızın yüzüme vuruyordu. Bu kadar acınası olacak ne yaptım ki? Annemin yanında ki piç kurusunun bana dokunmasına izin vermediğim için mi? Bana zorla sahip olmasına izin vermediğim için mi bunlar başıma gelmişti? O piç kurusunun dilekleri gerçekleştiği için mi başıma bunlar geliyordu?

''Sahneye çıkmanıza beş dakika kaldı'' diyerek bağıran çalışan üzerine oturduğum yerden kalkıp, bakışlarımı aynaya çevirdim. Tişörtümü ve altımdaki şortu iyice düzeltip, bakışlarımı yüzüme çevirdim. Morluklarım ve şişliklerim tamamen kapatılmıştı, sanki sabaha kadar ağlamış ve uykusuz kalmamış gibi görünüyordum. Gözlerim az önce düşündüklerimle ve yaşadıklarıma beraber dolmuştu ve ışıkla beraber parıldıyordu. Bakışlarımı ışığa çevirerek göz yaşlarımın yok olmasını salladım ve çalışanın: ''10 saniye'' diyerek bağırmasıyla beraber önden tek sıra halinde ilerleyen çocukların arkasına geçtim. Yaş sırasıyla beraber hepsi çıktığında en arkada ben kalmıştım, onlardan küçüktüm. 19 yaşında, burada sürünen bir genç kızdan ibarettim sadece. Sahneye çıktığım anda, çocukları destekleyen sesler beni desteklemediğini belli edercesine sesler çıkarıyorlardı ama yine de aralarında beni destekleyen bir kaç grubun sesini duyuyordum. İsmimin yazılı olduğu pankartları tutan kişilere ve diğerlerine her şeye rağmen en güzel gülümsememi sunup, çocukların yanındaki yerimi aldım. Bir kaç haftalık süreç içinde: İdol, Fake Love, DNA ve 'Love Yourself' albüm şarkılarının dansını öğrenmiştim. En azından uzun bir süre eski şarkılara geçiş yapmayacakları için bu şarkıların danslarıyla idare edecektim. Her şeye rağmen zorlansam da, onlardan daha iyi bir dansçıydım. Bunda babamın etkisi her zaman ki gibi yüksekti. Çünkü onun sayesinde dans etmeyi sevmeye başladım, beraber dans ederdik. Annem'de bize katılırdı ama hemen mızmızlanıp, pes ederek bizi izlerdi. Bu yüzden dansa yatkın bir yeteneğim vardı. Bunun için ona minnettardım, hem de tüm kalbimle. Fake Love'da çocukların bir kısmına el koymuştum, bundan çok şikayetçi olsalar da yapacak bir şey yoktu. Onların kısımlarını almaya çok meraklı değildim ama elimden de hiçbir şey gelmiyordu. Zaten aldığım tek bir kısımdı, o Jin'in kısmı.