İstenmeyen Üye | Min Yoongi | ✔️

15 🍬 'Elbise'

Hello! Umarım bölümü beğenirsiniz, iyi okumalar 💜

Vote vermeyi, yorum yapmayı ve diğer bölümleri 80 vote'e çıkarmayı unutmayın. Gerçekten okuyan sayısı çok ama vote veren sayısı çok az, buna bir türlü anlam vermiyorum. Sadece lütfen tüm bölümlere vote verin, sizden tek isteyim bu, sizlere güveniyor ve morluyorum 💜💜💜💜💜💜💜 

Bölümün Yayınlanma Tarihi: 29/10/2018

Choi Mi Cha

Yine her zaman ki gibi erkenden kalkarak, çocuklara kahvaltı hazırlamıştım. Bugün klipteki ortak sahnelerimiz çekilecekti, bu yüzden erkenden klibin çekildiği yere gitmemiz gerekiyordu. Bunun sayesinde çocukları uyandırmak bana düşüyordu, her ne kadar onları uyandırmaya çekinsem de yapacak başka bir şey yoktu. İlk olarak maknae line'nın odasının önüne geçip, kapıyı tıklattım. İçeriden: 

''Uyandık Mi Cha, üzerimizi değiştirip geliyoruz'' diyen Taehyung'la: ''Tamam'' diyerek Jin, Namjoon ve Hoseok'un odasının önüne geçtim, tam kapıyı çalıyordum ki kapının ardından: ''Uyandık'' diyerek aynı anda bağırmışlardı. Ah! İçeri girip onları uyandırmadığım için gerçekten sevindim, onları gerçekten uyandırmaya çekiniyordum. Altısı tamamdı, bir kişi ise ne halde bilmiyorum ve duruma bakılırsa onu uyandırmam gerek, hem geceden kalma hem de huysuz.

Koridorun sonundaki kapının önüne gittiğimde kapıyı açık görmek beni şaşırmıştı, kafamı içeriye doğru uzattığımda Yoongi'nin hala uyuduğu manzarayla karşılaşmıştım. Odasında hafif içki ve parfüm karışımı bir koku vardı, aslında çokta kötü bir koku değildi. 

''Yoongi'' dedim bağırarak: ''Hı?'' diyerek vücudunu bana doğru çevirdiğinde, gözleri hala kapalıydı ama bilinci açık gibiydi: ''Kayıtta gitmemiz gerek, bu yüzden uyanman gerek'' dedim. Gözlerini aralayıp, ellerini yumruk yapıp gözlerinin üzerine koyup, ovuşturduktan sonra gözlerini tamamen açıp, bana diktiğinde aklıma bir anda dün akşam gelmişti. Sürekli adımı söylüyordu ama adımdan sonra söyleyeceği şeyi söyleyemiyordu.

''Niye öyle bakıyorsun? Açıkta kalan bir yerim mi var?'' bir anda çıkışmasıyla kaşlarımı çatıp: ''Hayır,  sadece uyandığından emin olmak istedim.'' dedim. Doğrulup, oturma pozisyonuna geçerek: ''Bundan sana ne! İster uyanırım, ister uyurum buna sen karışamazsın.'' 

''Bir şeye karıştığım yok zaten!'' dedim öfkeyle. Alayla gülüp: ''Çok aciz bir kızsın Mi Cha, her zaman ağlayarak kendini acındırıyorsun, belki de vücudunda gördüğüm o yaralar bile dövme ya da makyajdır.'' dediği şeyler kalbimde derin yaralar açarken, dudaklarımı birbirine bastırarak öfkemi kontrol altına almaya çalıştım. Bu çocuğun derdi neydi? Bir iyi oluyor, bir kötü. Amacı ne? Böyle yaptıkça eline ne geçiyordu?

''Niye hala kapının önünde dikiliyorsun? Beni soyunurken mi görmek istiyorsun? Biliyorsun ki buna ihtiyacın yok, sadece benimle olmak istediğini söylemen yeter. O zaman beraber güzel bir gece geçirebiliriz.'' işte şimdi sınırı zorlamıştı, hemen sağ tarafta duran kar küresini alıp arkasında ki duvara hızla attım, kar küresi duvara çarpıp, büyük bir ses çıkararak parçalara ayrılarak yere düşmüştü.

''Sert kızları severim'' 

''Sen gerçekten iğrenç bir herifsin Min Yoongii. Senden iğreniyorum, seni seven kişilere de acıyorum. Sen gerçekten kalpsiz insanın tekisin, önce kızları kendine yaklaştırıp, istediğini elde etmeye çalışıyorsun fakat istediğini elde edemeyince onlara orospu damgası vuruyorsun, sen gerçekten iğrenç herifin tekisin Min Yoongi.'' dedim ve masanın üzerinde duran diğer eşyaları da yere atıp, oradan çıkarak odama geçtim. Spor çantamı ve telefonumu alarak, odamdan çıkıp, mutfağa geçtim. Altısı da yemek masasının üzerinde oturmuş, şaşkın bir şekilde bana bakıyorlardı. Bu kadar şaşıracaklarına, gelip olaya bir el atabilirlerdi değil mi? Hepsi aynı, hepsi birbirinden kötü ve iğrenç. Onlarda nasıl babamı gördüğümü bilmiyorum, öyle bir adamı bu yedi adamla kıyaslamak gerçekten çok büyük bir hata.