Hello! Umarım bölümü beğenirsiniz, iyi okumalar <3 <3 <3 <3 <3 <3 <3
Finalle son 6 bölüm...
Sınır: 110 vote, 110 yorum.
Bölümün Yayınlanma Tarihi: 03/02/2019
Choi Mi Cha
''Amcam babanı öldürdü''
Duyduğum şeyle beraber kulaklarım ses almayı kesmişti, göğsüm büyük bir sıkışma ile karşı karşıya kalmıştı. Nefes almakta zorlanıyordum, kapalı olan gözlerimi bile açmaya korkuyorum.
''B-bende daha yeni öğrendim.'' elimi kalbimin üzerine koyarak gözlerimi aralamaya çalıştım.
''Ş-şaka yapıyorsun değil mi? 1 Nisan falan değil mi? Başka açıklaması olamaz bunun'' gözlerim gözleriyle buluştuğunda onu daha önce hiç bu kadar ciddi, kendinden emin görmemiştim. Doğruydu, şaka değildi.
''N-neden?'' diyebildim sadece. Neden babam en yakın arkadaşı tarafından öldürüldü neden? Bunu hakkedecek ne yaptı? Hı? Ne yaptı? Sadece bir yapımcı. Yapımcıdan başka bir şey değildi babam.
''B-bilmiyorum. Bende bu kadarını biliyorum Mi Cha'' dediğinde derin derin nefesler almaya çalıştım ama olmuyordu. Nefes alamıyordum, tam kalbimin üzerine kocaman bir fil oturmuş gibiydi. Yoongi elini koluma koyduğunda titremiştim. Elleri buz gibiydi ya da ben ateş gibi yanıyorum.
''Mi Cha''
''N-nefes alamıyorum'' dedim zorlukla. Gözleri korkuyla büyümeye başladığında kalbimde başka bir şey daha hissetmiştim. Bir acı, bu acıyı en son bir kaç ay önce Yoongi benden uzaklaşmaya çalıştığı zamanlarda hissetmiştim. Bu yüzden mi beni kendinden uzaklaştırıyordu? Amcası babamı öldürdüğü için kendisini mi suçluydu?
''Mi Cha'' Yoongi'nin sesi çatladığında hızla doğruldu ve yatak başlığının üzerinde ki kırmızı tuşa doğru elini uzattığında o elini kavrayarak onu durdurup:
''D-doktoru çağırmanı istemiyorum'' dedim tekrar zorlukla. Bir elini yanağımın üzerine koyarak: ''Benimle beraber derin derin nefesler almaya çalış tamam mı? Üçe kadar sayacağım. Bana ayak uydur'' dediğinde başımı salladım.
''1.. 2.. 3..'' dediğinde aynı anda derin bir nefes aldık. Başını salladığında aldığımız nefesi geri bıraktık.
''Bir daha'' diyerek tekrar saymaya başladı: ''1.. 2.. 3..'' tekrar derin bir nefes alıp verdikten sonra birazcıkta olsa düzelmiştim. Yüzümü avuçlarının arasına alıp: ''İyi misin?'' diye sorduğunda sadece başımı sallamakla yetindim. Kaşlarını çattığında gözlerinde korkuyu ve kaçma duygularını görmüştüm. Amcasından nefret ediyordu, bana bunu söylemek zorunda kaldığı için kendisinden nefret ediyordu ve gerçekler yüzünden kaçıp gitmek istiyordu. Bir farenin, bir kediden kaçıp saklanma dürtüsü gibi. Ellerimi ellerinin üzerine koyarak, yavaş bir şekilde yanağımdan uzaklaştım.
Şu anda çok normal karşılıyor gibi durabilirim ama içim içimi yiyordu. Yoongi'nin amcasını bulup, onu öldürmek istiyordum. Çığlıklar atmak, hıçkıra hıçkıra ağlamak istiyordum ama yapamıyordum. Neden yapamıyordum?
''Mi Cha?'' onu yanıma oturtuktan sonra kalbimden taşmak isteyen göz yaşlarımı serbest bırakarak kollarımı ona sardım ve hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım.
Saçlarımı küçükken babamın ağladığım zamanlarda yavaş hareketlerle okşaması gibi okşuyordu.
Babam gözlerimin önünde belirirken hemen arkasında da maskeli bir adam belirmişti, elindeki iple sinsi babama doğru yaklaşıyordu. Babam her şeyden bir haber önündeki deftere son şarkı sözlerini yazıyordu ve maskeli adam ipi babamın boynuna değdirip, geriye doğru sıkmaya başladığında babamın yüzü morarıyordu, bağırmak istiyordu, ellerini ipin üzerine koyarak ipi geri çekmeye çalışıyordu ama işe yaramıyordu...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İstenmeyen Üye | Min Yoongi | ✔️
FanficTAMAMLANDI ✔️ Sadece havaalanında ki hayranlar onlara zarar vermesin diye, kendi canını ortaya atan bir fanken. Bir anda kendimi onların arasında, Bangtan'ın 8. Üyesi olarak bulmuştum ve bulunduğum yer istenmediğim bir yer... • 'BTS İstenmeyen üyesi...