Historia Białego Wilka 2️⃣ 🐺 ZAKOŃCZONE

Kłopoty. cz. 1 ( 34 )

Uprzedzam, ta część na początku jest dziwna xD.

Szybko wybiegłam zza krzaków i od razu przemieniłam się w białego wilka. Zaczęłam warczeć na Toma i powoli do niego podchodzić. Wilk podszedł do mnie i przemieniał się w człowieka. Złapał mnie mocno za łapę, poczym oboje staliśmy w postaci ludzi. Zauważyłam, że Black przemienił się w człowieka i podszedł do mnie. Black przesunął mnie w lewo, żeby podejść do Toma. Chłopak pocałował Blacka i o mało nie wybuchłam śmiechem.
- Co ty robisz debilu!? - Krzyknął Black i popchnął go zdala od siebie.
- Hahaha! Nie mogę!!! - Śmiałam się i chłopcy głupio na mnie popatrzyli.
- Aaa! Black! T - To ja ciebie pocałowałem!? - Krzyknął Tom i podbiegł do strumyka, poczym mył buzię wodą.
- Ty idioto! To nie jest woda. To... to są ścieki ty imbecylu! Hahaha! Co za ułom! - Śmiał się Black i odrazu wymył dokładnie buzię wodą z butelki.
- White, możesz się nie śmiać? - Spytał poważnym głosem i przybliżył się do mnie.
- Przepraszam, ale...
- Ale co? Dlaczego mi to robisz!? - Krzyknął i wybiegł z lasku.
- Ale co ja ci robię!? - Zdenerwowałam się i Tom do mnie podszedł.
- White, dlaczego mnie nie lubisz? - Zapytał i stanął bardzo blisko mnie.
- Jaaa... yyy. Muszę iść za Blackiem. Pa. - Powiedziałam szybko i wybiegłam z lasku. Zobaczyłam go, jak stoi na środku polany i rozmawia z Alexem. Podbiegłam szybko do nich i o mało się nie wywaliłam, jak próbowałam się zatrzymać.
- Cześć. Black, chodź. Muszę... - Nie skończyłam, ponieważ Tom we mnie wbiegł. Wywaliliśmy się na ziemię i chłopak się uśmiechnął, ponieważ na mnie leżał. Wstałam i zobaczyłam, że Black wychodzi z polany. Pobiegłam za nim, ale Tom złapał mnie za nogę - wywaliłam się.
- Tom, puść mnie. Muszę dogonić Blacka. - Powiedziałam i próbowałam uwolnić się od Toma, nie robiąc mu przy tym krzywdy.
- White, powiedz mi tylko jedno. Czy... czy ty mnie lubisz?
- Ja...
- White! Tak dawno się nie widzieliśmy!
- Karlos! - Ucieszyłam się, wstałam i podbiegłam do lisa. Przemienił się w człowieka i mocno mnie przytulił.
- White, nawet nie wiesz, jak się cieszę. Chodź. Muszę ci coś pokazać. - Powiedział uradowany i złapał mnie za rękę. Poszłam z Karlosem w głąb lasku.
- Gdzie idziemy? - Spytałam i chłopak się jeszcze bardziej uśmiechnął.
- Zobaczysz. - Oznajmił i przemienił się w lisa. Przemieniłam się w białego wilka i szłam koło Karlosa. - Ciekawe co robi Black. - Pomyślałam i posmutniałam.
- Coś się stało? Wyglądasz na smutną. - Gdy zadał to pytanie, opowiedziałam, co się dziś wydarzyło.
- I nwm, gdzie jest Black. Powinnam się go spytać, o co się tak na mnie wścieka.
- Może się wkurzył, bo całowałaś się z tym... Tomem.
- No może. - Powiedziałam i popatrzyłam się na Karlosa.
- Co?
- Czemu się nie odzywałeś przez tak długi czas?
- Yyy... booo m - musiałeem... Nwm, jak ci to wytłumaczyć.
- Po prostu powiedz, co musiałeś robić.
- Lepiej będzie, jak to zobaczysz. - Powiedział i szliśmy tak z dwadzieścia minut, aż dotarliśmy do portalu, podobnego do portalu na Cegielni, tylko ten portal, był biało - czarny. Zdziwiło mnie to i powoli podeszłam do niego.
- Nie! Stój! Nie mogą cię zobaczyć! - Krzyknął i przemienił się w człowieka. Też się przemieniłam i popatrzyłam się na Karlosa.
- O co chodzi? Kto tam jest?
- Dowiesz się za chwilę. Po prostu nie przemieniaj się w wilka, okej? - Spytał i był trochę zestresowany.
- No dobra? Tylko ty też się nie przemieniaj w lisa. Tak będzie sprawiedliwie.
- Zgoda. Chodź, tylko... zachowuj się normalnie.
- Czyli nacodzień zachowuje się nienormalnie?
- Nie o to chodzi. Po prostu bądź poważna.
- Postaram się. - Powiedziałam ze śmiechem. Mieliśmy razem przejść przez portal, lecz Black z Tomem, popchnęli nas na ziemię.
- Co wy robicie!? - Krzyknął Karlos, szybko wstał i wytwarzał w ich stronę pomarańczowy dym.
Black pomógł mi wstać i oboje się zdziwiliśmy, że Karlos może wytwarzać dym.
- Black, czemu nas popchnąłeś? Chciałam zobaczyć, co jest po drugiej stronie portalu. - Powiedziałam smutnym głosem i przybliżyłam się do niego.
- Nie chciałabyś wiedzieć, co tam jest. Czytałem mu w myślach. Tam nie jest fajnie. - Powiedział i mnie przytulił. Zauważyłam, że Tom wytwarza w jego stronę czarny dym z odrobiną białego dymu.
- Nie możesz tam z nią pójść! Nie dopuszczę do tego! - Krzyknął Tom, przemieniając się w wilka.
Karlos przemienił się w lisa i wytworzył w jego stronę kule pomarańczowego dymu. Nic nie widziałam. Przemieniliśmy się z Blackiem w wilki i wytworzyliśmy w ich stronę wiatr z białego i czarnego dymu. Uspokoili się i podeszli powoli do nas. Przemieniłam się w człowieka i nagle coś się poruszyło w krzakach. Wyskoczył z nich Red prosto na mnie, wywalając mnie na ziemię.
- Red! - Krzyknął Black i wszyscy przemienili się w ludzi. Chłopcy go popchnnęli, lecz czerwonowłosy nic sobie z tego nie robił. Złapał mnie mocno za ręce i wybiegł ze mną z lasku. Wyrywałam się, lecz to tylko pogorszyło sprawę. Chłopak wepchnął mnie do furgonetki koło baru Kamila, związał mi ręce i nogi sznurkiem, i zakrył mi oczy. Nie wiedziałam, gdzie jedzie. Obawiałam się, że będzie podobnie jak kiedyś z Silverem. Usłyszałam, że Red z kimś rozmawia, ale nie wiedziałam z kim.

Black:

Przemieniłem się jak najszybciej w wilka i pobiegłem za zapachem White. Niestety Tom oraz Karlos, nie mogli przejść obok tego obojętnie i biegli ze mną.
- Ja jej pomogę! Musi zrozumieć, że bardzo ją lubię! - Krzyknął Tom i popchnął mnie w bok. Przewróciłem się i wytworzyłem dużo czarnego dymu, w ich stronę. Ksztusili się nim i stanęli na ziemi. Nie widziałem ich i biegłem jak najszybciej w stronę zapachu White.

- Gdzie mam ją zawieźć? Aż tak daleko? No dobra. Jak chcesz. To ty tu rządzisz. Hahaha. - Red z kimś rozmawiał. Pewnie przez telefon.
- Jak mi zabraknie benzyny, to twój problem. Ja nie jestem za to odpowiedzialny. Dobra. Pa. - Powiedział i się zaśmiał. Próbowałam odwiązać jakoś sznur, ale nie dałam rady. Bałam się. Jedyne co mogłam zrobić, to czekać na jakąkolwiek pomoc.

Jest następna część! Jak Wam się podobała? 959 słów.