YANLIŞ NUMARA | TEXTING *Tamamlandı*

2.0

Hellö ben geldimm... :)

Nabersiniz?

Haftanız nasıl geçti bakalım?

İnşallah iyidir, aman aman iyi olsun yav ❤

Ev-vet yeni bölümle karşınızdayım. İnanın yazarken bölümün kurgusu aklımda yoktu bu yüzden sonuç nasıl oldu kestiremiyorum :/ pok da çıkabilir yanicim

Bölümle ilgili düşüncelerinizi yazmayı ihmal etmeyin lütfen ♡ güzel yorumlarınızı bekliyor olacağım ona göre :)

Beğenmeniz dileği ile hadi iyi okumalar...

Öpt<3

Ege Adamı'nın sesini duymamla anın şaşkılığı ile bir an duraksasam da çok geçmeden kendimi toparladım. Ne diyordu o öyle? Ne yaşamak için sebep vermesi idi? Ne saçmalıyordu gece gece? Sadece bir anlık, bakın sadece bir anlık olmasına rağmen asla ihtimal dahi vermediğim bir düşüncenin beynimden geçmesi ile kalbim tekledi.

Onu demek istememişti, değil mi? Yanılıyordum.

Hafifçe kafamı sağa sola sallayıp silkelendim. Evet, evet yoktu öyle bir şey. Sadece ben saçmalıyordum bu sefer de! Gözlerimi kapattım. Derin bir nefes alıp geri açtım. Korktuğum düşüncenin ok misali zihnime saplanasıyla endişeyle yutkunmaya çalıştım ama bu kurumuş boğazımı acıtmaktan öte gitmedi.

Kelimeler dilimde debelenip dışarı savrulmak için savaşırken sonunda cümle kurmayı başarabildim.

"N-ne? Ne diyorsun Ege Adamı sen?" sesimdeki endişe ben demesemde bariz şekilde kendisini gösteriyordu. "Neler oluyor? İyi misin sen?"

Bana cevap vermesi için tanıdığım birkaç saniyede herhangi bir söz işitmedim ondan. Tek duyduğum kulaklarımda atan kalbimin sesi ve onun derin ama kesik kesik nefes alış verişleri idi.

Sessizlik.

"Ege Adamı?" dedim korkuyla bu sefer, o susmaya devam ederken. "Bir şey söyle bana! Ne olur! Hadi!"

Bu sefer sesimin titremesine engel olamadım. Gözlerim nemlenmişti. Çenem titrerken dudaklarımı ısırıp kendimi dizginlemeye çalıştım. Kontrolümü kaybetmemeliydim. Sakin olmalıydım. Sakin... Derin bir nefes alıp geri verdim.

"Ege Adamı?" öyle kasmıştım ki kendimi sesim mırıltıdan ileriye gitmiyordu. Beni duyduğundan bile şüpheliydim ama yine de ekledim. "Korkuyorum. Bir şey söyle lütfen bana!"

Çok değil sadece birkaç saniye sonra ise sesini işittim.

"İyiyim ben, Mavi. Bir şeyim yok." değilsin işte, değilsin! O kelimeden o kadar uzaksın ki... Sadece kendini ona inandırmak istiyorsun...

Derin bir nefesi dışarı saldım. Sesi o kadar... O kadar güçsüz gelmişti ki kulaklarıma, o beni eğlendiren, gülümseten, her şeyi dalgaya vuran, dertsiz tasasız Ege Adamı gitmiş yerine bir başkası gelmiş gibiydi sanki. Bir başka kişilik vardı karşımda...