YANLIŞ NUMARA | TEXTING *Tamamlandı*

4.0

Darkgghost seriye bağlamıştı,
Darkgghost durmuyor,
yazıyor ve yazıyordu
wfgohufogsgfhwu

Hadi iyi okumalar...

Öpt<3

Seri adımlarla yine kantinin yolunu tutarken aynı zamanda yavaş yavaş kantinden çıkan kişilere çarpmamaya özen gösterdim. Öğle arasına gireli neredeyse yarım saat olmuştu. Ece ile yeme işini hemen hallettiğimiz içinde direkt sınıfa gitmek istemediğimizden dışarıya çıkmayı düşünmüştük.

Son anda kahve almayı aklıma getirmemle de Eceye gitmesini söylerken bense geri kantine gitmiştim. Kantine nihayet giriş yaptığımda direkt az olan kuyrukta sıraya girdim. Bir dakikadan kısa zamanda sıra bana geldiğinde ise Ece istemediği için kendime bir tane kahveyi alıp kuyruktan çıktım.

Kahve bardağı fazla sıcak olduğundan fazla dayanamayıp kenardaki masalarda birisine koyup etrafıma bakındım. Normalde küçük karton kutular olması gerekliydi ama şansıma bugün açılmamış olmalılardı. Oflayarak önüme döndüğüm esnada bu sefer yanıma doğru gelen Poyraz dikkatimi çekti.

Poyraz benim hem okul hem de mahalle arkadaşım diyebilirdim. Eskiden kısa bir süreliğine aynı mahallede oturmuştuk onunla. Küçükken annelerimiz sayesinde başlayan dostluğumuz ise şu an halen devam ediyordu. Poyraz, Can'a göre daha sert mizaha sahipti. Ağır başlı, efendi, uslu, olgun diye nitelendirdiğimiz kısıma Poyraz da giriyordu diyebilirim.

Onu severdim. İyi birisiydi. Kısacası diğerleri benim için ne ise o da benim için o idi. Onu gördüğümü fark etmesi ile göz kırpıp kısa sürede yanıma vardı.

"Ne o elin mi yandı?" dedi gülerek aynı zamanda bakışları ile dumanı tüten kahve bardağını gösterirken.

"Fazla sıcak!" dedim tekrar almaya yeltenirken ama benden önce davranıp eline aldı.

"Ver ben tutarım."

"Madem çok istedin al o zaman." diyerek güldüm. Biliyorsunuz gençler ne işime gelirse onu yapardım.

Durmayı bırakıp yürüdüğümde masanın etrafından dolanıp kısa sürede yanıma vardı. Kantinden çıkıp basamaklara yöneldiğimiz de "Can nerede?" diye söylendim. İkisi aynı sınıftaydılar ve normalde çoğu zaman beraber olurlardı.

Muzırca gülümseyip "sence nerede olabilir?" diye soruyla cevap verince güldüm.

"Benimki de soru, tabi ki Ece'nin yanında."

"Bingo! Kızı rahat bıraktığımı var sanki!"

Bir şey demeyip adımlarımı hızlandırıp binadan dışarıya çıktığımda birkaç saniye bakışlarım etrafta dolandı. Ardından tam karşımdaki banklarda Can ve Eceyi beraber görünce gülümseyerek Poyraz'a döndüm.

"İddiasına varım yine tartışıyorlar!"

Bakışları bir an Ece gile kayınca gülümseyip yürümeye başladı. "Tartışmadıkları gün mü var ki?

"Sen de haklısın, yok."

Kısa süre içinde Ece'nin yanına vardığımızda hararetli konuşmalarını kesip "bir kere de birbirinizle uğraşmayıp sakince konuşsanız olmaz sanki!" diye homurdanıp karşılarına oturdum.