YANLIŞ NUMARA | TEXTING *Tamamlandı*

8.1

Selam ey dostlarım ben geldiiim hem de bu vakitte :)

Sınavlarımın bitmesinin şerefine
hemen yebe yazmaya koyuldum ;))
Vee nihayet bitti
*şak şak şak*

Bu kadar erken gelmesine karşı
Gözler yaşlı biliyorum sfguifhdguvfewi
Neysem canım geç olsun güç olmasın

diyelim biz :)

Bu bölümü gamzeningamzeleri 'ne ithaf ediyorum ❤

İyi okumalar

Çok öpt<3

"Neden size uydum ki ben ya!" diye homurdanarak, korku dolu bakışlarla etrafa göz attım. Ortamın serinliğinin üstüne bir de duyduğum gerginlik sayesinde buz tutan ellerimi kendime dolayıp az da olsa ısınmaya çalıştım, fakat nafileydi. "Sanırım ölmeye çok meraklıyım."

"Amma abarttın Mavi ya!"

Ece eline aldığı havluyu sertçe sağ omuzuna attı. İlgilendiği giysi dolabına son kez baktıktan sonra dolabı kapatıp, bulunduğumuz durumdan gayet memnun olduğunu belirten geniş bir gülümsemeyle bana doğru döndü. Hah! Cıvıl cıvıl gülerdi tabii, sonuçta korkan o değildi!

"Merak etme, bir şey olmaz. Hepimiz buradayız hem, yalnız da değilsin. Çok geriyorsun kendini." diyerek gayet sakin bir tavırla yanıma yaklaştığında, İrem de, Ece'ye katıldığını belirtir şekilde destek oldu ona.

"Hem bi' bakarsın belki bu sefer sen de öğrenirsin?" diye, gerçekleşmesine ihtimal dahi vermediğim, bir olasılığı önüme attığında gözlerimi devirmeden edemedim.

"Güzel şaka sevdim bunu. Bir daha olmasın." diyerek alayla güldüğümde bu sefer göz deviren İrem ve Ece ikilisi olmuştu. İrem bir şey demek yerine son işlerini de hallettiğinde, Ece heyecanla el çırpıp, "neyse ya geçin goygoyu, hadi gidelim artık. Sabırsızlanıyorum. Çok eğleneceğiz, çok!" diye neşeyle söylendi.

Ece'nin heyecanına ortak olmayıp iyice somurttuğumda bıkkınca nefesimi dışarı verdim. Ne yazık ki eğlenecek olanlar onlardı, ben değil! Acaba vazgeçmek için çok mu geçti, dostlarım?

"İyi oldu o zaman. Siz gidin ben birazdan gelirim."

Geniş gülümsemesiyle bana bakan Ece, kurduğum cümleyle bir anlık ciddiyetini geri kavradı. Elleri bir anda sımsıkı bileğimi bulduğunda "hayır, kesinlikle olmaz, hemen şu an bizimle geliyorsun sen de!" diyerek, ne olduğunu bile anlamadan beni ve kendisini hızla kabinden dışarı çıkardı.

Aceleyle peşinden sürüklenirken, "ya Ece," diyerek sitem etsem de kulaklarını bana tıkayan Ece, hiç oralı bile olmamıştı. Dediğim dedik diyen bir arkadaşınız varsa hayat çok zordu, dostlarım! "Biraz zaman tanısaydın bari kızım ya! Nasıl arkadaşsın sen!"

"Böyle bir arkadaşım işte! İşine geliyorsa!"

"Gelmiyor!" dudak büzdüm.

"Bu kadar germe kendini, Mavi. İstemiyorsan kenarda oturursun sadece."

Peşimizden gelen İrem'in sesini işitmemle burun kıvırdım. "Öyle de hiç güzel olmaz ama."