YANLIŞ NUMARA | TEXTING *Tamamlandı*

4.2

Selam ben geldimm
Özlediniz biliyorum
Hibcfsogjfrwohu

Hadi iyi okumalar

Öpt<3

 

Seri adımlarla sonunda okul bahçesine girmemle bakışlarım kısa süreliğine bahçedeki kişilerin üzerinde dolandı. Birkaç saniyelik duraksamamın ardından nihayet gözlerim aradığım kişilerin üzerinde durması ile yüzüme yerleştirdiğim gülümseme ile onlara doğru sakin adımlarla ilerledim.

Ece ve Can birkaç metre ilerimdeki banklarda oturmuş sohbet ediyorlardı. Sanırım aralarındaki meseleyi halletmiş olmaları lazım ki görünüşe göre baya sakinlerdi. Onların bu halleri gülümsememi daha da büyüttüğünde saniyeler içerisinde yanlarında olmuştum bile.

"Hayret! İlk defa tartışmadan birbirinizle konuşuyorsunuz! İyisiniz, değil mi?" diyerek alayla konuşarak ikisinin karşısındaki boş yere yerleştim. Omzumdaki çantayı ellerime alıp masanın üzerine koydum.

"Gayet iyiyiz," diyerek halinden mutlu şekilde konuştu Can. "O konuyu hallettik biz. Hiç merak etme!"

"Hayırdır Cancağzım, yine ne yapma sözü verdin?"

Bakışlarım kısa bir an Ece'nin üzerinde durduğunda omuz silkip güldü. Biliyordum ki bir istediğini yaptırmış olmalıydı Can'a.

"Haftasonu dışarı çıkacağız," diyerek söyledi Can. "Benimle gezmek istiyormuş!" diye güldüğünde Ece sert olmayacak şekilde omzuna vurdu.

"Hiçte bile! Sen istedin bunu hatırlatırım!

"Ama sen de itiraz etmedin!

Can muzırca sırıtırken Ece ise omuz silkip "bu fırsatı kaçıramazdım!" diye mırıldandı.

Onların bu haline gülüp "iyi iyi halletmenize sevindim! Kavgalarınız hiç çekilmiyordu zaten!" diyerek söylendim. "Şimdiden iyi eğlenceler o zaman size!"

Ne zaman yanımızda geldiklerini bilmediğim Poyraz "hayırdır? Sabah sabah nereye gidiyoruz böyle?" diye sorduğunda bakışlarım ilk şaşkınca bize bakan Poyraz'a sonra da hemen yanında duran İrem'e kaydı.

İrem "günaydın!" diyerek yanıma geçtiğinde "günaydın," diyerek mırıldandım. Poyraz da hemen onun yanına yerleşmişti.

Can "haftasonu Ece ile dışarı çıkacağız," diye Poyraz'ın sorusunu yanıtladı.

"Sorunu hallettiniz yani?"

Can baş parmağını havaya kaldırıp beğeni işareti yaparak göz kırptı. "Evet kardeşim sonunda aldım gönlünü!"

"Tebrik ederim kardeşim." diyerek aynı hareketi o da yapıp güldü.

İrem bu olaylardan bir haber şaşkın şekilde bize bakınıp "bir gün okula gelmedim yine mi kavga ettiler yoksa?" diye sorduğunda gülüp "ne zaman etmediler ki?" diye söylendim.

Bakışları beni bulduğunda "haklısın." diyerek o da güldü. Ardından geri diğerlerine odaklanıp "diyorum ki acaba Can ve Eceye biz de mi katılsak? Hep beraber dışarı çıksak?" diye ortaya attı soruyu. "Uzun zamandır hep beraber bir şey yapmıyoruz zaten. Güzel olur bence. Cumartesi günü uygunsa çıkalım. Ne dersiniz?"

Ben sessizliğimi koruyup sustuğumda Ece omuz silkip "haklısın, baya uyar." diyerek güldü. "Hep beraber eğlenceli olur hem!"

Can da onaylar şekilde kafasını salladı. "Herkese açığız."

Poyraz, İrem sayesinde en başta kabul ettiği için geriye bir tek ben kalmıştım. Hepsinin bakışları üzerimde durduğunda gülerek kafamı salladım.

"Bakmayın öyle, tamam, ben de gelirim."

İrem cevabıma sevinerek ellerini birbirine vurdu. "Oley! Tamamdır o zaman. Kesin gidiyoruz."

"Gidiyoruz, gidiyoruz." diye onu onayladığımda ise kısa süre sonunda başka bir konuya geçmiştik bile. Diğerleri kendi aralarında sohbete daldığı vakit konuşmadan sıyrılıp cebime attığım telefonu çıkarıp ekranı açtım. Birkaç saniye içerisinde internete bağlandığım an bildirimlerin gelmesini bekledim. Sosyal medyadan gelen bildirimler seri şekilde üst kısımdan görünürken onları umursamayıp Egemen'den gelen bir bildirimi bekledim

En sonunda bildirimler kesildiğinde Egemen'den bir şey olmaması ile dudaklarımı büzdüm. Onunla konuşmak istediğim için uygulamaya girip en üstte duran ismine tıklayıp sohbete girdim. Bakışlarım isminin altındaki son görülmesine gittiğinde en son gece aktif olduğunu görmemle mesaj yazmak istesemde vazgeçip uygulamadan çıktım. Sanırım uyuyor olmalıydı. Mesaj atıp rahatsız etmesem iyi olurdu. Sonra da konuşabilirdik onunla.

Bıkkınlıkla derin bir nefesi dışarı verip dudaklarımı dişledim. Telefonu geri cebime yolladığımda tekrar bizimkilere odaklandım. Tam o esnada dersin başladığını bildiren zil sesinin bahçede yayılması ile oflayarak ayakladın.

"Hadi bu kadar sohbet yeter! Kalkın!" diyerek ayaklandığımda hepsi sırayla ayaklanmıştı bile.

Sessizce okul binasına yönelirken "Allah'ım ders kimya! Al canımı kurtar beni bu işkenceden!" diye bıkkınlıkla söylendi Can.

Ece Can'ın kafasına hafifçe vurup "deme öyle salak çocuk!" diyerek söylendi.

"Ne o? Üzülür müsün yoksa?"

Can muzırca gülümsediğinde Ece ona gözlerini devirip adımlarını hızlandırıp merdivenlerden çıkmaya başladı. Can kısa bir an bana baktığında göz kırparak gülümsedim. O da aynı şekilde bana göz kırptığında adımlarını hızlandırarak binaya giriş yaptı.

Sakin adımlarla ben de peşlerinden giderken bu sefer de dikkatimi Poyraz ve İrem çekti. Merdivenin başında durmuş Poyraz havanın serin olmasından dolayı İrem'in montunun şapkasını kafasına geçirip ona bir şeyler mırıldanıyordu. Büyük ihtimal dikkatli olmasını tembih ediyor olmalıydı. İrem hassas bir bedene sahip olduğu için çabuk rahatsızlanırdı. Poyraz da bunu bildiğinden fazla üzerine düşerdi.

Onların bu haline tebessüm ederek yanlarından geçerken "sizi aptal aşıklar! Hadi artık bırakın birbirinizi derse geç kalacaksınız yoksa!" diyerek merdivenlerden yukarıya yöneldim.

Aklımda ise istemsizce Egemen ve benim de bu hallerimiz dönüp duruyordu!

X

Ah o zamanlar için öyle güzel fikirlerim var ki hemen yazmak istiyorum
da ya na mı yo rum bjofsjhvdfhib

Ben bunların arkadaşlıklarını sevdim ya güzel oldu bence sizce? :)

Bu arada 4.1 bölüm bazılarınızda gözükmüyormuş. O bölüm yayımda canımcımlar. Gözükmüyorsa hikayeyi kütüphaneden çıkarıp tekrar ekleyin :) Son zamanlarda seri bölüm atıyorum aman ha atlamayın :*

Gün içerisinde bir bölüm daha atabilirim beklemede kalın

Öpt<3