Yıldızlar Kampı

14 - Seçmeler

Kurgu nasıl gidiyor sizce? Sadece bir yorum lütfen. Vote falan da istemiyorum bakın. Sizce tüm bölümleri düzenlemeye almalı mıyım?

İyi okumalar...

********

"Baylar ve bayanlar lütfen sessizliği sağlar mısınız? Bu kararı ben vermiş değilim. Hem vermiş olsam da burada yaygara çıkarmanın lüzumu yok. Olan oldu, karar bugüne verildi. Şimdi yerinize geçip oturun lütfen!"

Bayan Milles'in sert sesine karşılık herkes suspus olup yerlerine geçsede öfkeleri her birinin gözlerinden okunabiliyordu. Hazırlıksız yakalanmak bir hayli canlarını sıkmışa benziyordu. Gerçi bizde pek hazır sayılmazdık aslında.

"İşte böyle çocuklar. Bunu yapabileceğinize güvenim sonsuz ama biliyorsunuz ki okulumuzu temsilen içinizden sadece iki grup seçilmek zorunda. Neyse, konuyu fazla uzatmadan seçmeleri başlatmak adına juri üyelerini buraya davet etmek istiyorum."

Alkışsız karşılanan juri üyeleleri bunu umursamayarak kendileri için hazırlanmış olan yerlerini aldıktan sonra sıra sunumu yapacak kişiye gelmişti. Bayan Milles kendini gülümsemeye zorlayarak,

"Evet, şimdi de sunumu yapacak olan arkadaşımıza geldi sıra. Okulumuz öğretmenlerinden biri olan müzik hocamız Bay Richardson'u sunumu yapmak üzere buraya davet etmek istiyorum."

Yine alkışsız geçen karşılama ile Bay Richartson müdiremizin yanına gelerek kendisine verilen mikrofonu eline aldığında Bayan Milles sahneyi ona bırakıp izleyici koltuklarından en ön sıralardan birindeki yerini çoktan almıştı bile.

"Teşekürler bayan Milles. Evet arkadaşlar, fazla söze gerek olduğunu hiç sanmıyorum. Bu yüzden direk sunuma geçiş yapmak istiyorum. İlk çalışmamızı dinlemek adına NARCOTİC adlı grubu sahneye çağırıyorum. Onlardan dinleyeceğimiz şarkı ise Hollywood undead' ten Everywhere l go. İyi dinlemeler arkadaşlar." diyen bay Richardson sahneyi gruba devrederken sahneye çıkan Narcotic adlı grup tüm coolluğuyla daha şarkıya başlamadan alkışları toplamayı başarmıştı bile.

Everywhere l go çalmaya başlarken Luke,
" Dostum bunlar bir harika! Bunların yanında bizim kesinlikle hiçbir şansımız yok!" diye bir isyanda bulununca Stella, " Daha yarışma yeni başladı akıllım. Hemen yelkenleri suya düşürme. Daha önümüzde Dragon'lar da dahil olmak üzere dört grup daha var. Biz sadece kendimize bakalım, tamam mı?" diyerek ona bir umut ışığı oldu.

"Stella haklı Luke. Hemen yelkenleri suya indirmenin hiç sırası değil." diyen Jack ile bakışlarım uzun süredir beni gözetlemekte olan Damien'a kaydı. Sahi! Bizim grupla ilgili ne plan kurduğunu öğrenememiştim henüz, öyle değil mi? Nasıl unuturum ben bunu? Bakışlarını bir an olsun üzerimden çekmeyince bir şey söylemek için mesaj verdiğini hemen anlamış bulundum.

"Hey ben birazdan gelirim." diyerek bizimkilerden izin isteyip kalktığımda Stella, " Her an bizi çağırabilirler Taylor! Nereye gittiğini sanıyorsun?" diye merakla soru sorunca,"Merak etme. Şarkı bitmeden hemen geri döneceğim." cevabını vererek yanlarından hızla ayrıldım. Kalktığımı gören Damien da hemen yerinden kalkarak peşimden gelmeye başladı.
Konferans salonundan epey uzaklaştığımda durup yüzümü ona döndüm.

" Konferan salonunda bana bakmandaki sebepte neyin nesiydi?"

Damien,

" Ah, sana bakmanın yasak olduğunu tamamen unutmuşum pirecik. Üzgünüm, bilmiyordum." diye alaya vurunca buna karşılık göz devirmeden edemedim.

" Yani öylesine bakıyordun. Peki öyleyse neden ben kalkınca peşimden geldiğini çok merak ediyorum doğrusu." dedim bu sefer. Küçük bir kahkaha atarak, "Konuşmamız gerekiyordu. Acaba diyorum hani, o yüzden olabilir mi?" diye tekrar ciddi olunca bakışlarımı etrafımda bir tur gezindirerek derin bir nefes aldım. Ardından yüzümü ona döndüm.

"İyi, seni dinliyorum adamım. Ne konuşacaksın benimle?"

"Ama burda değil. Gel benimle." diyerek önümden geçip yürümeye başladı, bense takip etmeye...

Kim bilir barda söylemesi gerekenleri belki de dayanamamış burda söylemeye karar vermişti? Olamaz mı? Peki, ben neden taktım buna?

Birkaç saniyelik bir zaman diliminden sonra bir sınıfın önüne gelerek durdu ve, "Geç." diyerek içeri girmek için bana 'öncelik' tanıdı(!)

Şaşkınlıkla gülümseyerek sınıfa geçtiğimde ardımdan kapının üzerime kapanması bir oldu.

"Ne?"

Arkamı dönerek üzerime kilitlenen kapıyı yumruklamaya,
" Dostum, sen ne yapmaya çalışıyorsun? Aç şu kapıyı!" diyerek bağırmaya başladım. Tanrım, aptallıkta son zirveyi yaşıyordum resmen! Tabi ki de planı buydu! Yarışmaya katılmamıza engel olmak için bu yolu mantıklı bulmuş olmalıydı.

"Damien! Dostum bak. Bu hiç komik değil, tamam mı? Lütfen aç şu lanet olası kapıyı!"

"Üzgünüm kedicik. Bir süreliğine kapsama alanı dışında olman en iyisi. Ama merak etme. Seçmeler bittiğinde sana kimin kazandığını söylemek için yanına mutlaka uğrayacağım. Hadi şimdi uslu bir çocuk olup bir yere oturda ben dönene kadar ses falan çıkarma. "

Sözleriyle beraber irileşen gözlerle tekrar, "Seni aşağılık herif! Aç şunu diyorum sana lan aç!" diye haykırıp bu sefer de kapıyı tekmelemeye başladım. Ses gelmeyince gitmiş olduğunu anlayıp kendime binlerce kez lanetler yağdırmaya başladım.

Ben kimdim ki Damien gibi aşağılık, hilekâr bir adamla görüşmeye devam ediyordum? Benim yüzünden dostlarımın tüm hayalleri yerle bir olacak, tüm hevesleri kırılacaktı!

Lanet olsun sana Taylor, sana binlerce kez lanet olsun!.. Ne yapıp edip birşeyler yaparak buradan kurtulmam gerekiyordu benim ama nasıl?

Telefon! Telefonla bizimkilerden yardım isteyebilirdim belki diyerek heyecanla elimi kotumun cebine atmıştım ki en son çantama koymuş olduğumu hatırlayıp diğer elimle alnıma sertçe vurdum. Gerçekten aptal pisliğin önde gideniydim. Nasıl çantamda unuturdum ben o koskoca telefonu?

Kilitli kapıya alnımı yaslayarak dolmakta olan gözlerimi sımsıkı kapayıp bir çıkış yolunun olmasını dileyerek kara kara düşünmeye başladım. Ben black child'in bir üyesiydim kısaca ben bir Black Child'tim. Kadere boyun eğmişlik kesinlikle benim gibi bir insanın tarzı olamazdı.

*************************************

Bölüm sizce nasıldı kızıllar?
Bence harikaydı 😍

Sizce Taylor kurtulup seçmeleri de kurtarabilecek mi?

Diğer bölümde görüşmek üzere ;-)

H.T