Yıldızlar Kampı

31 - Aşk / Takıntı?

Medya - TAYLOR COLLİNS 😻 KIZILIMIZZZZ
(Artık black child oldu ama olsun ♥)

Mp3 - Demi lovato - Cool for the summer

_______________________

Bugün Serserim tarafından evimden kaçırılmamın üzerinden tam iki gün geçmişti ve bu süre zarfında okula da gidememiştim. Her an biri veya birileri tarafından aileme haber verilme ihtimali korkutuyordu beni. Bu yüzden de dostlarımı da çok ihmal etmiştim.

Birkaç gün sonra büyük yarışma vardı ve benim ise şuan yaptığıma bir bakın! Tıpkı ev hanımlığına merak salan liseli kızlar gibi evde öylece kös kös oturup can sıkıntısıyla elimden ne iş gelirse onu yapıyordum! Tanrım bir erkektim ben!

Bu duruma acil bir çözüm bulabilmek için hemen harekete geçip birşeyler yapmam gerekiyordu, aksi halde yüzüstü bıraktığım için dostlarımdan bile olabilirdim ki bunu kesinlikle istemiyordum.

"Dami, senden küçük bir istekte bulunabilir miyim?'

"Elbette hayatım, sen yeterki iste."

"Şey, okula gidemiyorum, malum. Gidersem ailem beni bulur. Dostlarıma haber versem burda olduğumu? Hem kimseye birşey söylemezler zaten ben istemedikçe. Yani senin için bir sorun olur mu bu?"

"Sen güveniyorsan onlara bir sıkıntı yok benim için. Söyleyebilirsin."

"Pekala, sağol dostum!"

Bahçede yanyana ve el ele oturmakta olduğumuz çardaktan fırlayarak odama doğru hızla ışınlandım.

Çalışma masasının üzerine bırakmış olduğum telefonu elime alarak rehberden hemen Stella'nı numarasını bulup tuşladım.

Birkaç çalıştan sonra karşı taraftan yükselen,

"Taylor! Tanrım, nerdesin sen kaç gündür? Neden telefonlarıma cevap vermiyorsun! Ortadan kaybolmanın nedenini öğrenebilir miyim? Ailen'nin ne durumda olduğundan haberin var mı senin, ha? Söyle, nerdesin sen? İyi misin?" Sesiyle durup ahizeyi kulağımdan uzaklaştırdım ve kulak ağrısıyla burun kıvırdım.

"Stel, sakin olur musun lütfen! İyim ben, merak etme. Sadece beni dinlemeni istiyorum, tamam mı?"

"Merak etme mi? Tanrım, 'merak etme' öyle mi! Hangi cehenneme kayboldun, çabuk söyle seni aşağılık!"

"Stella, eğer beni dinlemeyeceksen kapatıyorum!"

"Pekala, tamam, sakinim ve seni dinliyorum. Öt çabuk!"

Elimi saçlarımda gezindirerek derin bir nefes aldım.

"Damien ile birlikteyim."

"Dur bir dakika, ne! Şu psikopatla öyle mi! Ahbap, sen aklını falan mı kaçırdın? Ne işin var senin onunla!"

Dudaklarımı ıslatırken bakış açıma, odama ne ara girdiğini bilmediğim Damien girdi.

"Lütfen bunu sorgulama. Öyle gerekti işte." derken o birkaç adımda yanıma adımlayarak arkamdan kollarını bedenime doladı ve boynuma ıslak bir öpücük kondurdu. Buysa elimin tersiyle başına bir tane geçirmeme neden oldu.

"Pekala, daha ne kadar gelmemeyi düşünüyorsun? Hemen provalalara başlamamız gerek, biliyorsun!"

"Bilmiyorum. Seninde bu yüzden aramıştım zaten. Grupla bir yerde falan buluşabilir miyiz? O zaman bunu daha ayrıntılı konuşuruz."