Yıldızlar Kampı

23 - Sahil kenarı

Medya - Ashlee Stone ve Taylor Collins

Mp3 - With eyes wide shut - blessthefall

Taylor'un dinlediği şarkı - Britney Spears - Criminal

* * * * * * * *

3 GÜN SONRA...

Bayan milles ile konuşmamın üzerinden tam üç gün geçmişti ve bana verdiği mühlet sonunda dolmuştu ama ben tüm bu araştırmalarıma ve yoğun çabalarıma rağmen kanıt gösterebilecek hiç birşey bulamamıştım.

Ne yapacaktım ben şimdi? Annem, az daha ölümüme neden olacak o herifle öpüştüğümü bir duysa ne diyecekti acaba veya ne yapacaktı hiçbir fikrim yoktu. Tam anlamıyla ben bitmiştim!

Bir sahil kenarında, kayalıkların üzerine kurulmuş, boş boş ufku izliyordum.
Düşünceler beynimi hızla kemirmeye devam ederken sıkıntıyla nefes alıp bir dal yaktım. Önce de dediğim gibi, bu sakinleşmemi sağlayan tek şeydi.

Sigaramın dumanı ağır bir şekilde yukarı yükselerek havaya karışırken kafamı tüm olumsuz düşüncelerden uzaklaştırıp bu enfes manzaraya odaklamaya çalıştım.

En sevdiğim üçlüydü şu elimde içmekte olduğum sigara, izlediğim deniz ve dinlemekte olduğum müzik...

Birinin omuzuna hafifçe dokunmasıyla kulaklığımı hızla kulağımdan çıkarıp bakışlarımı yanımda bitmiş olan kişiye döndürdüm.

"Selam. Ne yapıyorsun bakalım?"

"Sen? Görmüş olduğun gibi sahili izliyorum. Asıl sen ne yapıyorsun burda?"

"Yürüyüş yapıyordum. Geçerken de seni burda görünce bir yanına uğramak istedim. Burayı bende severim."

"Anlıyorum. Ashlee'di öyle değil mi?"

"Evet." diye onaylamasıyla sözlerine,
" Sende şu bardaki tatlı çocuk, Taylor olmalısın." diye devam etti kıkırdayarak.

" Sanırım. " dedim tatlı gülüşüne tatlı bir şekilde karşılık vererek.

"Kızma ama birşey aklımı fena kurcalıyor. Abimle aranızdaki şu şey doğru mu acaba?" sesiyle yüzümdeki gülümseme bir anda solmuş oldu.

"O herifle kesinlikle aramızda öyle sandığın gibi birşey yok! Bunu sana o boş boğaz mı geveledi? Bu sefer gördüğüm yerde öldüreceğim onu!" dedim yere sertçe bir yumruk geçirip. Öfkem, acımdan çok daha fazla olduğundan elimi yaraladığımdan bile haberim yoktu.

"Sakin ol! Elini kanattın şapşal! " sesiyle hissetmiş oldum acıyı. Yüzümü buruşturarak, " Önemi yok!" diye mırıldanıp geri önümü döndüm ve manzarayı izlemeye devam ettim.

" Elini uzat!"

" Gerçekten hiç gerek yok, iyim ben."

" Sahiden de abimin dediği gibi inatçı keçinin biriymişsin sen! Sana uzatır mısın diye bir soru sormadım! Ver şu elini!"

Damien, ona benden mi bahsediyordu? Tanrım, bu çocuk gerçekten de delinin teki olmalıydı!

Sıkıntıyla bir nefes daha alarak mahcup bir şekilde yaraladığım elimi ona doğru uzattım. Parmakları, yaramda usulca gezinirken gülümsememe hakim olamadım.