Unexpectedly Inlove With The Playboy

Chapter 62:

Kira's POV

*Flashback*

"Ang cute naman nung Batang lalake na yun. Ano kayang pangalan niya? Sana magkita kami pag malaki na kami". Saad ng batang babae

**

Panaginip. Isang panaginip lang pala. Naggising ako ng dahil sa panaginip na yun.

Naggising ako ng nasa Hospital ako, ano pa bang bago? Hay... Magtatagal rin ba ako dito? Tulad ng dati? Arrgh! -_- Nakakayamot naman.

Sa paggising ko, unti unti kong nararamdaman ang pagkirot ng Ulo ko.

Pinakiramdaman ko muna yung sarili ko. Habang tumatagal, lalong sumasakit yung Ulo ko. Hanggang sa may mga Ala-ala na pilit pumapasok sa Isip ko.

"Xavier Gian Ford"
"Si Antipatiko"
"Si Gian at si Xav ay Iisa"
"MAHAL KITA XAVIER GIAN FORD"

May iba pang mga alaala na pilit pumapasok sa ulo ko. Pero malabo lahat! Napakapit ako sa ulo ko dahil sa matinding sakit nito.

AKIRA MAE VILLAZUZ, ang pangalan ko. Pero b-bakit AKI? Bakit yun ang pangalan ko kinagisan ko?!

Andaming tanong sa Isip ko. Ngayon, naalala ko na lahat. Lahat-lahat... Kung gaano ako katanga kay Xav noon.

Unti-unti ng malinaw saakin lahat. Na nagka amnesia ako sa loob ng Dalawang taon.

Ngayon naiintindihan ko na kung bakit ganon nalang makaarte si Xav noong magkita kami.

Tsk. Ngayon, ngayong nawala ang alaala ko, saka siya maghahabol? Ano tingin niya saakin? Tanga parin gaya noon?! Unti unti ng tumulo ang mga luha ko.

Sana hindi nalang bumalik yung alaala ko, sana permanente nalang yung pagkawala ng alaala ko.

Mas masakit parin pala na bumalik ka sa Nakaraan mo. Ang sakit-sakit parin pala.

Nagpahinga lang pala yung Puso ko. Pero heto nanaman ako uli. Heto nanaman yung Akira na TANGA sakanya noon.

Akala ko limot ko na, yun pala. Hindi parin. Akala ko lang pala yun. Tang*na namang buhay to'.

Bakit? Bakit ganito kalupit ang Tadhana saakin? Ano bang nagawa ko para marananasan ko to lahat?.

Ano bang mali ko, para pagdusahan ang sitwasyong ito?. God. I don't know what to do!!!..

I want to east this pain. I want to end all of this shitty things!!! Please. I'm tired. I'm very very tireddddd!!!!....

Hindi ko na napigilan ang hindi sumigaw!!!! Ang sakit sakit na!!!! Halo-halong emosyon na ang nararamdaman ko.

Yung sakit ng Nakaraan. At higit sa lahat, kung paano ko haharapin si Xav. Lalo na ngayon, na bumalik na ang Ala-ala ko.
Hindi ko alam kung paano ko sisimulan.

Ang hirap magsimula sa Umpisa. Lalo na kung yung bagay na dapat mong Umpisahan ay matagal mo ng gustong tapusin.

I didn't know na ganito ang mangyayare. I wish. Everythings gonna be fine. Soon. This is so hard. Harder than I know. Harder than I thought. Ang pagiging tanga ay hindi madali.

Lalo na kung minsan kana rin natuto sa pagkakamaling naggawa mo. Sabi nga nila "Love will make you stupid".

But not that kind of Stupidity. Hindi ko inakala na ganito ang magiging sitwasyon ko.

Ano pa nga bang bago? Ito na. Nangyari na. Wala na kong ibang pang magaggawa. Nag uunahan bumagsak ang luha ko.

I should listen to my Mind first. Hindi yung Puso ko ang pinagana ko. Tuloy, ito na ngayon yung naging kabayaran sa pagiging tanga ko..