I'm In Love with my Childhood Friend

Chapter 6: Facing Consequences 2

Pagkalabas na pagkalabas namin ay hinarap ko si marcus looking straight at him while my arms are across in my chest

"What was that? Nababaliw ka na ba talaga? Mali naman talaga kasi tayo bakit sumagot ka pa." I irritatedly said to him pero parang wala manlang syang pake sa sinabi ko kaya hinampas ko sya sa braso ng pagkalakas lakas.

Napa aray naman sya sa ginawa ko at inirapan sya.

"I know we're wrong pero hindi tama yung ginawa nya. Pangit yung pakikipag usap nya sa atin. Pwede nya tayong kausapin ng maayos hindi yung akala mong hayop tayong kausap nya. Ayoko syang sagutin kaso sobra na sya sa ginagawa nya. Lagi syang ganun sa tuwing papasok sya sa klase natin at wala manlang ni isa sa inyo ang may gustong komprontahin sya sa ugali nya kaya ako na ang gumawa."

"Pero kahit na, hinayaan mo nalang sana sya at saka nalang tayo magsumbong sa office about sa kanya hindi yung ngayon, na tayo talaga ang may kasalanan. Kahit anong gawin natin ay sa office ang bagsak natin kasi nag cutting tayo kahapon."

"What are we going to do now? Malalagot ako kay dad and mom. Shocks first time kong mapapagalitan ng ganito." Saad naman ni cath na takot na takot at hindi mapakali.

"Tumahimik ka nga wag na tayong magsisihan kasi ginusto nating lahat yung nangyare kahapon kaya dapat lang na magtulungan tayo ngayon. We should face our consequences. Kaysa ipatawag ang parents natin makiusap tayo na magpagawa nalang sila ng kahit na ano kaysa malaman ng parents natin yung ginawa nating kalokohan kahapon. No choice narin tayo and for sure maya maya lang ipapatawag na tayo sa office." Singit naman ni Aj sa amin at mahahalata mong hindi rin sya makapaniwala na ganito mangyayare sa amin.

Dumeretcho nalang muna kami sa canteen para kumain habang hinihintay ang parusa namin. Hindi ako makapaniwala na talagang ma o-office kami, kasi buong buhay ko never akong na office tas ngayon ng dahil lang nag cutting kami at sinagot ni Marcus si prof.

(Cath's POV)

I can't believe this is happening to us! Ugh! 1 week kaming magiging assistant ng office at wala na kaming magagawa doon. Pero mas okay na siguro yun kaysa isumbong kami sa parents namin, Pero ang kinaiinis ko lang ay magiging utusan kami ng buong staff sa office? The h*ck! Sa bahay nga di ako inuutusan tas dito sa school lahat gagawin namin.

"It's better doing this guys kaysa umabot pa tong problema na ito sa parents natin, saka we should face this because it's our fault after all." Saad ni Aj habang inaayos ang table ng principal namin na sobrang kalat. Sinadya ba talaga nila ito? kasi sobrang kalat ng office na parang dinaan ng bagyo.

"Yeah so we better hurry and finish all this mess because I'm f*cking tired." Steph said while sweeping the floor and looks like she's irritated also in what she's doing.

I just help Aj in cleaning all the tables while Marcus are throwing all the garbages and helping steph.

It's already dark outside when we finished cleaning or I should say general cleaning of that freaking office. Ngayon nalang ay pagod na ako pano pa kaya sa mga susunod na mga araw na paglilinisin kami.

( Steph's POV )

I'm so tired and I just got straight to my bed and I didn't eat my dinner because my body feels wants to rest. My back are really aching. Ikaw ba namang magwalis at magpulot ng kalat ng halos dalawang oras dahil sa sobrang kalat ng office. Ang ipinagtataka ko lang ay bakit sobrang kalat naman ata ng office eh may mga naglilinis naman dun everyday. Hindi kaya sadya? naku pag nalaman ko talaga na sadya lahat ng ito at may kinalaman si prof poncio ay hindi ako magdadalawang isip na magsumbong kila dad and mom kahit alam kong may kasalanan kami. It is still not enough reason for us to be their slaves in a week

Dahil sa pagod ko ay agad akong nakatulog ng hindi namamalayan. Nagising nalang ako kinabukasan na anong oras na at hindi namalayang late na pala ako. Nagmadali akong dumeretcho sa cr at naligo.

"Ma'am Steph gising na po! Pinapatawag na po kayo ng mommy nyo sa baba." Ani ni ate jane sa labas ng pinto. Si ate jane ay mas matanda lang sa akin ng anim na taon, isa sya sa mga katulong dito sa bahay namin pero pamilya narin ang turing namin sa kanila dahil mas komportable at mas maganda kung lahat sila ay ituturing naming isa sa amin.

"Sige ate pakisabi nalang na nag gagayak na ako!" Sagot ko sa kanya at narinig ko naman ang mga yabag nitong papalayo sa pintuan.

I immediately grab my bag and my phone above the table beside my bed and went towards to my parents. I gave them a peck of kiss on their cheeks and sat on the chair.

"Sweety what's the matter? This is the first time you woke up late? Manang Yolly told us that you didn't eat dinner last night." Mom told me with a questionning face and she looks also worried about me.

I just gave them a smile para hindi nila mahalata na may pinagdadaanan kaming problema ngayon at ayoko ng malaman pa nila ito.

"Don't worry mom napagod lang po ako sa dami ng school works namin ngayon kaya hindi na po ako nakakain ng dinner kagabi at late ng bumangon." Pagsisinungaling ko pero pansin kong tinititigan ako ng maigi ni dad kaya napa iwas nalang ako ng tingin at tinapos na ang kinakain kong breakfast.

Kilala talaga ako nila mom at dad. Hindi siguro bumenta sa kanila ang palusot ko kaya ganyan nalang sila kung maka titig sa akin na akala mong naghihinala talaga pero nakita kong napabuntong hininga nalang sila dahil pansin nilang wala akong gana ngayon at ayokong pagusapan ito ngayon.

That's why I love them because they always understand me in every situation. Nagpaalam na ako sa kanila agad after kong kumain at dumeretcho na sa school kahit na alam kong late na ako sa first subject namin.

Pagkarating ko sa room namin eh syempre ano pa bang aasahan ko. Center of attraction nanaman ako dahil late ako ng fiftheen minutes pero buti nalang mabait si ma'am castro na accounting teacher namin kaya pinapasok parin ako.

After class nagusap usap nalang muna kami habang hinihintay ang next subject namin na si ma'am nikki na english teacher namin.