Nefes'ten
Bugün taburcu olacaktım. Yaralarım ilk gün ki gibi değildi.
Hastanede kaldığım sürece Tahir yanımdan asla ayrılmadı, bir saniye bile. Kaç gündür benim yüzümden eve bile gitmiyor. Ah çok seviyorum! En çokta onun kalbini seviyorum.
Tahir hastaneden çıktığım gibi bana bunu yapanların kim olduğunu soracağından eminim. Söylemekle söylememek arasında kaldım. Söylersem ona iyi şeyler yapmayacağını biliyorum. Ama o salak yüzünden Tahir'den vazgeçecekte değildim.
Kapının açılmasıyla yerimde dikleştim. Gelen Tahir'di.
"Nefes evden kıyafet alıp geldim sana. Annen evde gelmenize gerek yok ben getiririm dedim."
"Teşekkür ederim Tahir." Deyip güldüm. Fazlasıyla düşünceliydi. Her eve lazım.
"Sen giyin ben çıkayım" deyip odadan çıktı.
Getirdiği poşetten eşofman altını alıp üstümdeki hastane kıyafetini çıkarmadan bacaklarıma geçirdim. Ama bi sorun vardı ki üstümü çıkaramıyordum. Yastığımın altından telefonuma uzandım.
Nefes : Tahiiir
Tahir : efendim Nefes
Nefes : Şey ben senden birşey istiycektim de
Tahir : bi sorun mu var
Nefes : yanıma gelebilir misin
Tahir : tamam geliyorum
Sen çağırırsan sevgilim kaça kaça gelereeem
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gizli Sebep • Texting | (Tamamlandı)
FanfictionNeftah 1⁄2 texting "Denizlerim senin kıyılarında sakin. Bırak ellerin avuçlarımda kalsın..."🍃 17.12.2018