Bölüm şarkısı : Toygar Işıklı - Sen yanımdayken (Multide mevcut) Başından itibaren dinleyin 💘
100. Bölüm 😍 Ne zaman bu kadar bölüm yazdım bilmiyorum, ama bu sizin sayenizde. Artık sona doğru yaklaşıyoruz. Destek veren herkese teşekkürler ❣️
Bugün Nefes Zorlu olarak geçireceğim son gündü. Babamın soyadına, anneme veda edeceğim gündü.
Ama bir yandan da sevdiğime kavuşacağım gündü. Onun karısı, kadını olacağım gün.
Nefes Kaleli...
Buruk bir mutluluk vardı içimde.
Üzerimde sevdiğim adam için giydiğim beyaz gelinliğim...
Kapının tıklanması ile gözlerimi aynadan çekip kapıya çevirdim.
Üzerinde ki beyaz gömleği ve siyah pantolonuyla olağanüstü görünüyordu. Yanıma gelerek saçlarımı okşadı.
"Bir insan nasıl bu kadar güzel olabilir? Baktıkça göz dolduracak, gülüşü gülümsetecek kadar? Hangi insan evladı bu kadar kusursuz yaratılmış ki bu denli can yakacak?"
Kafasını boynuma gömmesiyle gözlerimi kapattım. "Benimsin" diye fısıldadı kafasını kaldırmadan hemen önce.
"Benimsin" dedim fısıltı hâlinde.
Elime doğdu gül yüzün ah Kana kana içtim dünümü Yüzüme güldü ilk sözün ah Yana yana seçtim günümü
Kolunu uzatmasıyla koluma girdim ve çiçeklerle kaplı yola doğru ilerledik. Alkışlar yükselirken Tahire fısıldadım. "Sakın elimi bırakma düşerim"
"Ben o eli tuttum, bir ömür bırakmam; sen istesen bile"
İlk dansımızı yapmak için ortaya geldik. Tahir ellerini belime sararken bende boynuna sarıldım.
Sen yanımdayken o tozlu yollar aşka gider Ah sen sonumuzu yazsan inan dayanamam ölürüm ben
Gözlerine baktım sonra, ışıl ışıllardı. İkimizde o kadar heyecanlıydık ki... Belimde olan elleri titriyordu. O elleri beni tutmasaydı ayakta duramazdım. Çok uzun bir yoldan gelmiştik, ama gelmiştik. Belki zor olmuştu bizim için. Ama asla ayrılık yaşamamıştık. Bir ömür boyu yaşamamak dileğiyle...
Ayrılık bize günah Sonunda yansam bırakmam ah Elime doğdu gül yüzün ah Kana kana içtim dünümü Yüzüme güldü ilk sözün ah Yana yana seçtim günümü Gel!
Ayrılık günahtı bize, birbirimizi bırakmak. Bu günden sonra daha da sıkı sıkı sarılacaktık. İkimizde birbirimizin ilkiydik. Aynı zamanda sonu olmaya yemin etmiştik.
Şarkı bittiğinde alnıma bi öpücük bıraktı. Etraftan gelen alkış sesleri ile nikah masasına oturduk. Nikah memuru prosedür gereği birşeyler söyledi.
"Sayın Nefes Zorlu, Tahir Kaleli'yi eşiniz olarak kabul ediyor musunuz?"
"Evet!"
"Peki, siz Sayın Tahir Kaleli. Nefes Zorlu'yu eşiniz olarak kabul ediyor musunuz?"
"Evet!"
"Bende belediye başkanının bana verdiği yetkiye dayanarak sizleri karı koca ilan ediyorum, gelini öpebilirsiniz"
Dolu gözlerimiyle dolu gözlerime bakıp dudaklarımızı birleştirdi. Kısa öpüşmenin ardından ayrıldı ve alnımdan öptü. Yanaklarımın kızardığına yemin edebilirdim.
Nikah memurunun verdiği kırmızı kaplı cüzdana baktım. "Aile cüzdanı"
Ailemdi o benim. Kocam.
Bir süre oynadıktan sonra yorulup oturdum. İçimdekiler beni yoruyordu. Tahire baktığımda horon tepiyordu. Bir insan horon teperken nasıl bu kadar yakışıklı olurdu.
Terden alnına düşmüş saçları, üstten açılmış gömleği... Her seferinde fena düşüyordum ona. Bana baktığında el sallayıp öpücük attım. Canım kocam benim!
Takı törenine geldiğimizde herkes sıraya geçti. Misafirler astıktan sonra gitmişlerdi. Sadece biz bize kalmıştık. Annem Saniye anne... Onlarda astıktan sonra Mustafa abiye gelmişti sıra. Elinde bi anahtar vardı. Merak etmiştim.
"Abi bu ne?" Diye sordu Tahir.
"Bu sizin şirketinizin anahtarı" diyerek bana uzattı anahtarı. Şaşkınlıkla ona baktı. "Bi teşekkür etmeyecek misiniz abinize" deyip kollarını kocaman açtı Mustafa abi. Çok şanslıydım.
"Benimde bir sürprizim var size" dedim. Herkes bana bakıyordu. Tahir ne oldu anlamında göz kırptı.
"Ben hamileyim!" diye bağırdım. Tahire baktığımda aval aval suratıma bakıyordu.
"Tahir?"
"Uuuuuu uşak bayıldi!"
°
Düğünün olduğu yer 😌
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Aslında böyle birşey yoktu aklımda, ama bence güzel oldu.
