Gizli Sebep • Texting | (Tamamlandı)

🌹27🌹

Mesajı okumamla koşarak Nefes'in olduğu odaya koştum. İçeri hemşireler koşuyordu.

"Noluyor burda" diye bağırdım ama kimse beni takmıyordu. Çok korkuyordum ona birşey olacak diye.

"Nefeees" dışarı çıkan doktorla ona döndüm.

"Tahir bey siz misiniz?"

"Evet benim noldu"

"Hastamız uyandı. Sizi istiyor"

"Allaaaah beeeee" diyerek adamı kucağıma alıp döndürmeye başladım.

"Beyefendi bırakır mısınız beni" deyince adam sakince yere bıraktım.

"Çok pardon. Ben birden şeyettim de" bana gülerek yanımdan ayrıldı.

Hemşirenin 'içeri girebilirsiniz' demesiyle içeri girdim.

Gözleri yorgun yorgun bakıyordu. Ama beni görünce gülümsedi. Kısık çıkan sesiyle konuşmaya çalıştı.

"T-tahir"

"Nefes, iyimisin güzelim"

"Hı hı" Gidip yanına oturdum ve elini tuttum. Ama tutmamla acıyla inledi. Eli sargıdaydı.

"Sana birşey olacak diye çok korktum"

"Korkma artık. İyiyim ben" dedi fısıltılı sesiyle.

"Nefes kim yaptı bunu sana, neden yaptı"

"Şimdi konuşmasak olmaz mı"

"Olur tabi" deyip gülümsedim. Onu daha fazla yormak istemiyordum. Yüzünün belirli yerlerinde yaralar vardı. Elleri zaten çok kötüydü.

Kapının açılmasıyla Emine Teyze içeri girdi.

"Nefesim kızım nasılsın" diyip öptü.

"İyiyim annem" deyip gülümsedi.

"Nefess iyimisin kuzum"

"İyiyim Melisa, birşeyim yok"

"Biz sizi yalnız bırakalım" deyip dışarı çıktık. Onu bu hale getirenleri bulacaktım ve yaşadıklarına pişman edecektim.

Bu nası yılbaşııı