Medyadaki mükemmel şarkıyı bırakıyorum son bölüm hatrına.
"Hı?"
"Ne?"
Kaşlarımı çattım. "Beni dinlemiyor musun?"
"Dinliyorum"
Kesin yaşanmıştır bu.
"Kitabın adı diyorum ne olsun?"
Jacob'la ikimizi anlatan bir kitap yazmıştık çünkü 2. senemizdi. Içinde çekildiğimiz yüzlerce fotoğraf vardı ve bunu yaparken o kadar çok ağlamıştım ki. 3 haftalık uğraşın sonunda bir fotoğraf albümü+kitabımız olmuştu. Çekildiğimiz her fotoğraftaki günü uzun uzun anlatmış, diğerlerinden de notlar yazmalarını istemiştik ve... çok güzel olmuştu.
"Tek gerçek"
Tuhaf tuhaf ona baktım. "Ha?"
"Kampa gittiğimiz gün... sevgili olmamızdan önce, bana tek gerçeğimsin Sartorius diye bağırmıştın ya hani."
Gözlerimden kalpler fışkırdığına emindim ve bunun gerçek hayattaki karşılığı da yanaklarımdan süzülen yaşlardı.
"Şşş, ağlama güzelim"
Yüzümü ellerinin arasına aldı ve dudaklarıma bir öpücük kondurdu.
"H-hatırlıyorsun.."
Güldü. "Senle ilgili hiçbir şeyi unutmadım, unutmayacağım."
Hıçkırarak ağlamaya devam ettiğimde "regl misin?" dedi şok olmuş bir şekilde bana bakarken. E haklı tabii, dengesini bozmuştum çocuğun.
"Hı hı"
Güldü ve başını iki yana salladı.
"Hadi sana çikolata almaya gidelim."
Bu hikayemizin sonu. 1,5 sene önce bu kitaba başlarken bitireceğim aklıma gelmemişti hiç. Şimdi çok tuhaf geliyor... öncelikle fandom'sa olup bana her zaman destek olan, yaz gecelerimi güzelleştiren, sabaha kadar konuştuğum insanlara, ve bu kitabımı okuyup yorum yapan, destek olan herkese teşekkürler. Neden bu kadar duygusallaştım bilmiyorum. Sadece benim kitaplarım mutlu sonsuz bitmeyecek emin olabilirsiniz.
Yeni kitaplarıma (shawn mendes, jariana) profilimden ulaşabilirsiniz.
Kitap bitti ama kütüphanenizden çıkarmayın. Belki özel bölüm falan atarım belli mi olur...
YENI KITAPLARIMI OKUMAYA KÜSÜYORUM TŞK.
O ZAMAAANN DIĞER KITAPLARIMDA BULUŞALIM.
sizi çook seven yazarınız,
~Aysu
♡
