t h r e e

449 50 11
                                    

Uyandığımda hava aydınlanmak üzereydi. Bunu açık unuttuğum dev pencereye bakarak rahatça anlayabiliyordum. Gerilim ayaklarımı yataktan sarkıttım ve neredeyse her yeri görebildiğim pencereden dışarı bakmaya başladım. Bir süre sonra kendime geldiğimde banyodaki rutin işlerimi gerçekleştirdim. Üzerimde dünki giydiklerim vardı, bu yüzden de dolabımdan ince bir sweatshirt ve siyah bir şort alıp üzerime giydim. Ablamlar daha uyanmamıştı ama Koray'ı uyandırabilirdim. Nası olsa o beni acımadan uyandırmıştı. Odasına girip haince sırıttım. Siyah perdeyi sonuna kadar açtığımda homurdandığını duydum ama aldırmadım. Diğer tarafa döndüğünde üzerindeki ince örtüyü çektim. Koray örtüsüz uyuyamazdı! "Napıyon kızım?" şirince gülümsedim. "Ben uyandım. Sende uyan." Söylenerek odadan çıktı bende aşşağı indim. Kahvaltıyı ablam benden daha iyi hazırlardı. Bu yüzden ablama bıraktım. Kesinlikle üşendiğimden değil saçmalamayın. Xmskckmqsli

Koray aşşağı indiğinde üstünde tişört olmadığını farkettim. belirginleşmeye başlamış karın kaslarıyla hiç çekinmeden bakışıyordum. Parmağını şıklatıp dikkatimi dağıtınca ona baktım. "Kesmen bittiyse hazırlanalım da okula kayıt işlemlerini tamamlamaya gidelim." Aq salaa.

Üzerimdekiler iyiydi bence. Bu yüzden telefonumu ve cüzdanımı alınca çıktık. Koray okulun konumunu buldu. Nedense buraları fazlasıyla tanıdık gözüküyordu. Yaklaşık 10 dakika yürüdükten sonra okula varmıştık. Evet, çok güzeldi. Merdivenlerden çıkıp danışmadan müdürün odasını öğrendik. "Ben lavaboya gidiyorum." dedikten sonra koridorda yürümeye başladım. Kulağıma dolan bu ses, çok.. çok fazla tanıdıktı. Arkamı dönüp sesin geldiği yöne baktığımda sevinç çığlığım neredeyse boş olan koridoru doldurdu.

"Jacob!"

Evet! Kısa bir bölüm oldu farkındayım. Ama bence sonu güzel oldu. Yetiştirebilirsem bir bölüm daha atıcam olmadı yarın gece atıcam. Ha bir de şimdi texting olan hikayeye bölüm yazdım onu paylaşçam. Byeeğğü💜

the only truth • js. Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin