นิ่งเงียบไปพักหนึ่ง ราวกับว่าเจ๊แกกำลังประเมินตัวผมอยู่ บางทีแกอาจจะกำลังคิดว่าผมได้รู้เรื่องราวของผีที่ต้นโพธิ์นั้นบ้างหรือเปล่า และถ้าเจ๊แกได้รู้ว่าผมได้พักอาศัยอยู่ที่บ้านแฝดนั้นด้วย แกจะตกใจขึ้นอีกแค่ไหนนะ... เพราะผมเองก็ยังไม่เคยบอกเรื่องนี้ให้เจ๊แกรู้เลย แค่เคยบอกว่าพักอยู่ใกล้ๆหมู่บ้านนี้แค่นั้นเอง ส่วนเจ๊แกก็ยังไม่ค่อยคุ้นเคยกับผมสักเท่าไร เพราะนานๆทีผมถึงจะแวะมาซื้อของที่ร้านนี้สักทีหนึ่ง แต่ดีที่เจ๊เป็นคนคุยกับคนง่าย มีความเป็นกันเอง ผมถึงได้ข้อมูลจากแกมากขึ้นจากการพูดคุยกับแกในครั้งนี้
"นี่ สุดหล่อ..." เจ๊เอ่ยขึ้นหลังจากเริ่มดึงสติกลับมาได้ "อย่าบอกนะว่าเธอเข้าๆออกๆทางด้านนั้นตอนกลางคืนน่ะ นี่เจ๊จะบอกไรให้อย่างนะว่า ทางนั้นน่ะถึงจะใกล้ถนนใหญ่มากกว่าทางด้านนี้ แต่รู้ไม๊ว่า ตอนกลางวันน่ะยังแทบไม่มีใครอยากเดินผ่านเลยนะ"
"เหรอครับเจ๊..?" ผมแกล้งทำตาโตแปลกใจ "ถึงว่าทำไมผมถึงไม่ค่อยเห็นคนเดินสัญจรไปมาเหมือนทางด้านนี้เลย คือผมชอบเดินเข้าออกทางด้านนั้นเพราะเห็นว่ามันใกล้ถนนใหญ่ดีน่ะเจ๊ แล้วครั้งหนึ่งผมก็เห็นตาเมี้ยนแกกำลังยืนคุยหรือยืนด่าไปทางต้นโพธิ์นั้น เอ่อ... ตอนนั้นเป็นตอนกลางวันน่ะครับเจ๊ ผมก็เลยสงสัยว่าแกเพี้ยนหรือเปล่า แล้วตกลงทางด้านนั้นมันมีอะไรหรือครับ ทำไมคนถึงหลีกเลี่ยงไม่กล้าจะเดินผ่านกัน"
เจ๊ถอนหายใจแล้วก็ส่ายหัว "รู้ไม๊ว่าต้นโพธิ์ต้นนั้นน่ะ ทำคนสัญจรไปมาแทบจะช็อกตายไปตั้งหลายคนแล้วนะเธอ เฮ้อ... เรื่องนี้น่ะมัน..." เจ๊พูดอยู่แค่นั้นแล้วก็ส่ายหัวอีก
ผมสังเกตุว่าท่าทางของเจ๊ดูเหมือนจะไม่อยากเล่ารายละเอียดเรื่องนี้ให้ฟังสักเท่าไร และผมก็คิดว่าเรื่องนี้คงจะมีที่มาที่ไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน
"ต้นโพธิ์ต้นนั้นมันเป็นอะไรหรือครับ ?" ผมแสร้งทำหน้าสงสัย "มันก็แค่ต้นไม้ต้นหนึ่งไม่ใช่หรือครับเจ๊... มันไม่น่าจะมีอะไรที่ทำให้คนกลัวได้ไม่ใช่เหรอ ?" ผมพูดราวกับว่าไม่รู้เรื่องอะไรเลย
ВЫ ЧИТАЕТЕ
สืบสู้ผี (ภาค 1 -2 )
Детектив / Триллерนิยายเรื่องนี้เคยลงไว้ที่เว็บอื่นมาบ้าง เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องสยองขวัญซะทีเดียว แต่เป็นเรื่องของการสืบค้นเรื่องลึกลับของวิญญาณ พูดได้ว่าอาจจะเป็นแนวนักสืบประเภทจิตวิญญาณก็ว่าได้ครับ (เรื่องย่อ) กิตติเป็นนักเขียนอิสระและคอลัมนิสต์ในสำนักพิมพ...
