21 การช่วยเหลือ

11 0 0
                                    


แล้วพวกมันทั้งสามก็ค่อยๆย่างสามขุมเข้ามาหาผมกับไอริณอย่างย่ามใจ พร้อมกับส่งเสียงหัวเราะไปพร้อมๆกันด้วย

ไอริณยังคงนิ่งเฉย ไม่ขยับเคลื่อนไหวไดๆ แต่ขาของผมกลับก้าวถอยหลังไปสองก้าวแล้ว

แล้วขณะที่ผมไม่รู้จะทำอย่างไรกับพวกมัันทั้งสามคนดี อยู่ๆก็มีเสียงใครคนหนึ่งพูดขึ้นมาจากทางด้านหลังพวกมัน

"ไอ้พวกกุ๊ยสามตัวนี่ ทำไมพวกมึงถึงไม่ไปแอบถุนยากันที่ท้ายซอยว๊ะ มาเกะกะระรานอะไรกันแถวนี้ล่ะว๊ะ...?"

ผมรู้สึกแปลกใจกับน้ำเสียงนั้น มันเป็นเสียงของผู้ชายที่มีสำเนียงออกเขมรๆ เขาพูดมาจากเงามืดสลัวที่อยู่ห่างออกไปไม่ไกล

ไอ้อมนุษย์สามตัวนั่นรีบหันกลับไปทางด้านหลังทันที

"ใครมาเสือกอะไรตอนนี้ว๊ะ ?!" เจ้าหน้าโหดกระชากเสียงอย่างเสียอารมณ์ "แล้วปากแบบนี้ มึงได้โดนเสียบก่อนไอ้หล่อกับอีสวยนี่แน่...!" มันว่าแล้วก็เดาะมีดในมืออย่างข่มขวัญ

"แล้วพวกมึงแน่ใจกันเหรอว๊ะ...?" เสียงนั้นท้าทายออกมาจากเงามืด "ว่ามีดขี้ปะติ๋วนั่นจะเสียบกูได้น่ะ...? เหอๆๆๆ"

"ไอ้สัตว์ มึงล้อกูเหรอว๊ะ ? มึงรีบออกมาให้กูดูหน้าชัดๆหน่อยสิ "ไอ้หน้าโหดยั๊วะขึ้นมาเต็มที่ "พูดอย่างงี้มึงคงจะเจ๋งมากสิ มาๆ ออกมาให้กูเสียบซะดีๆเลยมึง !"

แล้วเจ้าของเสียงที่มีสำเนียงเขมรนั้นก็ค่อยๆเดินออกมาจนพ้นเงามืด

แต่แล้วเมื่อผมเห็นหน้าของเขา ก็อดจะตกตะลึงพรึงเพริดขึ้นมาไม่ได้ เพราะเขาคนนี้ก็คือ ชายลึกลับใส่แว่นตาดำคนที่ผมกับไอริณสงสัยว่าเขากำลังสะกดรอยเรามาตั้งแต่อยู่ที่ร้านข้าวต้มนั่น !

"น้องริณ..." ผมหันไปที่ไอริณ "นี่มันผู้ชายคนที่สะกดรอยตามเรามาตั้งแต่ตอนนั้นไม่ใช่เหรอ ?"

สืบสู้ผี (ภาค 1 -2 )Where stories live. Discover now