สืบสู้ผี (ภาค 1 -2 )

28 ลงสู่ใต้ดิน

ผมตื่นตะลึงรีบหันไปมองที่ด้านล่างของชั้นไม้แล้วหันกลับมามองหน้าไอริณ

"อะไรล่ะ...?" ผมถามอย่างมึนๆ "ข้างล่างชั้นไม้นี่ก็คงจะมีแต่ปูนกับดิน พวกเราคงจะดำดินตามเขาลงไปยังวังบาดาลข้างล่างนั่นไม่ได้หรอกนะน้องริณ ?

"บ้าสิพี่กิต...!" ไอริณหันมาค้อนขวับ "ริณหมายถึงว่าข้างล่างชั้นไม้นี่ลงไป อาจจะมีห้องอะไรสักอย่างต่างหาก ชายที่ชื่อสิงห์นี่ดูเหมือนเขาจะสื่อสารออกมาอย่างนี้นะ พี่กิตไม่เฉลียวเหรอว่า ทำไมเขาจึงต้องค่อยๆเลื่อนหายลงไปแบบนั้นน่ะ ?"

ผมกระพริบตามองไอริณปริบๆ "จริงสิ... ทำไมเขาต้องมาแสดงอะไรแบบนี้ให้เราดู...?"

แล้วจันก็ก้าวเขยกๆมาใกล้ๆเรา "อูย...ตั้งแต่เกิดมาจากท้องพ่อท้องแม่ก็เพิ่งจะเคยเห็นอะไรแบบนี้ คืนนี้ถ้าผมกลับไปนอนแล้ว ไม่รู้ว่าจะจับไข้หัวโกร๋นหรือเปล่านะนี่พี่กิต...?"

"อ้าว... จัน เขยกๆอย่างนั้นเป็นไรไปล่ะ ?" ผมถามอย่างแปลก ใจเพราะเมื่อกี้ก็ยังเห็นดีๆอยู่

"แหะๆ คงไม่เป็นไรหรอกพี่กิต เป็นเพราะพี่กิตนั่นแหล่ะ ที่ผลุนผลันรีบเดินมา ทำให้ผมเสียหลัก เท้าเกือบแพลงแน่ะ"

"โอ... โทษที ก็จันเอาแต่เกาะแขนฉันอยู่ตลอดนี่ ไหนจันเคยบอกฉันว่า เป็นคนไม่ค่อยกลัวผียังไงล่ะ ? แต่พอเอาเข้าจริงๆแล้ว..."

"แหะๆๆ ก็เคยคิดไว้ว่ามันคงไม่น่ากลัวหรอก แต่พอมาเจอจริงๆ ไหงกลัวขึ้นมาเฉยเลยก็ไม่รู้" จันก้มหน้าก้มตาตอบอย่างเขินๆ

แล้วผมก็หันกลับไปหาไอริณ "แล้วเอาไงต่อกันดีน้องริณ... เราจะต้องย้ายชั้นไม้นี่ออกไป เพื่อจะดูว่าข้างใต้ชั้นไม้นี่จะมีถ้ำอยู่หรือเปล่าใช่ไม๊ ? แล้วถ้าทางเข้าถ้ำถูกโบกด้วยปูนจนหนาเตอะล่ะ ?"

ไอริณอมยิ้มขึ้นมา "พี่กิตกับจันก็ต้องเหนื่อยกันหนักเลยล่ะถ้าเป็นอย่างนั้น..."