สืบสู้ผี (ภาค 1 -2 )

56 รวบรวมอาวุธ

     "แต่ว่า คันธนูมีอยู่ที่ท่านเพียงคันเดียวไม่ใช่หรือมูติชาห์ ?" ผมถามเขาทันที

  มูติชาห์ยิ้มออกมาที่มุมปาก "ใครว่าล่ะท่านคนเถื่อน ก็ทีลูกธนูเรายังหาได้จากพวกทหารที่ทรยศนั่น ส่วนคันธนูเราก็ย่อมหาได้จากพวกนั้นเช่นเดียวกัน"

  แล้วผมก็ตะลึงไปชั่วครู่ "หรือว่า... หรือว่าท่านคิดจะเข้าไปสู้กับพวกทหารเพื่อแย่งคันธนู ใช่หรือเปล่ามูติชาห์ ?"

  "หึหึ จำเป็นอะไรที่ข้าจะต้องลุยเข้าไปในดงทหารพวกนั้น" มูติชาห์ว่าแล้วก็ดึงแขนผมไปตรงมุมของกองหินที่เป็นกำบังให้กับพวกเรา "ท่านลองมองกลับไปที่ฝั่งโน้นสิ ลองมองไปทางด้านซ้ายของเราหน่อยนึง แล้วท่านจะมองเห็นร่างของทหารทรยศสี่ห้าคนนอนตายกันอยู่ตรงนั้น ลองดูดีๆว่าท่านมองเห็นอะไรอีกบ้าง..."

  แล้วผมก็มองไปตามที่มูติชาห์บอก ตรงจุดเยื้องๆไปทางซ้ายที่อยู่ระหว่างกลางของพวกเรากับเนินหินทางด้านตรงข้ามที่พวกทหารทรยศของชาวมิตทราห์ซ่อนตัวอยู่ ผมก็ได้เห็นร่างของทหารสี่หรือห้าคนนอนระเนระนาดกันอยู่บนพื้นดินตรงนั้นอย่างที่มูติชาห์บอก และสิ่งทีผมได้สังเกตุเห็นเพิ่มเติมก็คือ มีคันธนูสี่ห้าคันตกอยู่ใกล้กับร่างของทหารเหล่านั้นด้วย !

  ผมหันขวับไปมองหน้ามูติชาห์ "เป็นอย่างนี้นี่เอง ท่านคิดจะไปเอาคันธนูที่ตกอยู่ตรงนั้นสินะ และสิงห์ก็จะได้ใช้คันธนูนั่นกับลูกธนูที่เก็บได้ทั้งหมดสินะ ?"

  "ถูกต้องแล้ว" มูติชาห์พูดด้วยรอยยิ้ม "ทั้งลูกธนูที่เรารวบรวมได้ทางฝั่งนี้และคันธนูกับลูกธนูที่อยู่ในกระบอกของทหารที่ตายนั่น จะทำให้ข้ากับสิงห์มีโอกาสที่จะพาพวกเราทั้งหมดนี่เร้นออกไปจากตรงนี้ได้อย่างแน่นอน ตอนนี้ท่านเองก็ต้องมาช่วยข้าด้วย มาเริ่มงานของเรากันเถอะ..."

  หลังจากที่พวกเราได้ช่วยกันเก็บรวบรวมดอกธนูที่อยู่ทางฝั่งนี้มาไว้ได้จำนวนไม่น้อยแล้ว มูติชาห์ก็ได้กำหนดแผนการให้สิงห์กับผมรวมทั้งจันไปเก็บคันธนูและกระบอกใส่ลูกธนูที่ตกอยู่ใกล้ๆกับศพของทหาร โดยมูติชาห์จะรับหน้าที่หลอกล่อพวกทหารทางฝั่งตรงข้ามให้มัวแต่สนใจในตัวเขา แต่เมื่อจันรู้ว่าตัวเองจะต้องออกไปตรงกลางลานดินที่มีศพทหารนอนตายอยู่ เขาก็เริ่มออกอาการปอดแหกขึ้นอีกครั้ง