หลังจากที่ไอริณทำเนียนตีซี้คุยกับเด็กบริกรในร้านข้าวต้มจนเด็กสาวคนนั้นเริ่มจะมีทีท่าสนิทสนมไว้วางใจขึ้นแล้ว ไอริณก็พาคำพูดเข้าประเด็นในเรื่องของเจ๊ทับทิมแบบเนียนๆทันที
"เอ่อ... น้องจ๊ะ พี่ขอถามไรหน่อยได้ไม๊จ๊ะ เอ๊ะ... พี่ลืมชื่อน้องซะล่ะ เมื่อกี้น้องบอกพี่ว่าชื่อไรนะ ?"
"หนูชื่อนิดค่ะพี่..." เด็กสาวตอบยิ้มๆ
"โอเคน้องนิด... แหม พี่ริณคนนี้เริ่มจะความจำไม่ค่อยดีซะแล้วทั้งๆที่ก็ยังสาวอยู่ขนาดนี้" วาจาที่ติดตลกๆของไอริณดูเหมือนจะทำให้เด็กสาวที่ขื่อนิดนั้นชอบใจอยู่ไม่น้อย
"คืองี้... พี่อยากรู้จังว่าร้านขายของชำที่อยู่ข้างๆนี่เขาปิดร้านไปไหนเหรอ คือพี่กะจะแวะมาซื้อของที่ร้านนี้สักหน่อย เพราะของในร้านนี้หลายๆอย่างค่อนข้างจะถูกและใช้ดีกว่าหลายๆร้านที่พี่เคยซื้อมาซะอีกนะน้องนิด
"อ๋อ... เรื่องนี้หนูก็ไม่รู้นะคะคุณพี่ แต่หนูน่ะเห็นเจ๊เขาปิดร้านมาได้สักสองวันได้แล้วมั้งคะ"
"เหรอจ๊ะ แต่พี่เคยได้ยินมาว่าร้านนี้เขาไม่ค่อยจะปิดร้านไม่ใช่เหรอถ้าไม่จำเป็นจริงๆ หรือว่าจะมีใครในร้านล้มป่วยหรือเป็นอะไรไปหรือไงจ๊ะน้องนิด ?"
"ล้มป่วย... ?" เด็กสาวที่ชื่อนิดขมวดคิ้ว "จะว่าไปแล้ว คือ... เมื่อไม่กี่วันมานี้ ก่อนที่เจ๊ทับทิมจะปิดร้านไปในวันรุ่งขึ้น หนูแอบเห็นว่าเจ๊แกมีสีหน้าซูบซีดอิดโรยไปไม่น้อยเลยล่ะคุณพี่ หนูเองก็ยังคิดว่าแปลกจังเลย เพราะก่อนหน้านั้นวันหนึ่ง หนูก็ยังเห็นเจ๊ทับทิมแกหน้าตาสดใส และยังยืนคุยกับลูกค้าหน้าร้านอย่างเฮๆฮาๆอยู่เกือบทั้งวันเลย"
ขณะนั้นผมเองก็กำลังนั่งทำเป็นกินอะไรเล่นๆไปเรื่อยเปื่อย ปล่อยให้ไอริณแสดงบทสัมภาษณ์เด็กสาวคนนั้นแบบเนียนๆไปเรื่อยๆ ส่วนผมก็คอยเงี่ยหูฟังเพื่อเก็บเรื่องราวที่สำคัญให้ได้มากที่สุด
YOU ARE READING
สืบสู้ผี (ภาค 1 -2 )
Mystery / Thrillerนิยายเรื่องนี้เคยลงไว้ที่เว็บอื่นมาบ้าง เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องสยองขวัญซะทีเดียว แต่เป็นเรื่องของการสืบค้นเรื่องลึกลับของวิญญาณ พูดได้ว่าอาจจะเป็นแนวนักสืบประเภทจิตวิญญาณก็ว่าได้ครับ (เรื่องย่อ) กิตติเป็นนักเขียนอิสระและคอลัมนิสต์ในสำนักพิมพ...
