สืบสู้ผี (ภาค 1 -2 )

13 ไอริณ

เมื่อวันก่อนผมได้ตัดสินใจโทรหาไอริณเพื่อจะขอนัดพูดคุยกับเธอ โดยบอกว่าผมมีเรื่องราวเกี่ยวกับพวกผีหรือวิญญาณที่จะเล่าให้เธอฟัง และเธอก็รับนัดผมทันที

"ได้สิคะพี่กิต หนูก็อยากจะคุยกับพี่อยู่เหมือนกัน... หนูอยากจะหาโอกาสคุยกับพี่มาตั้งนานแล้วล่ะ..." เสียงของเธอสดใสกระตือรืิอร้น "เราไม่ค่อยได้มีโอกาสคุยกันเลยนะพี่ว่าไม๊... ทั้งที่เราทำงานอยู่ในตึกเดียวกันแท้ๆ เอาว่า... พรุ่งนี้เราเจอกันตอนเย็น ที่ร้านอาหารข้างล่างดีหรือเปล่าคะ ตอนเย็นๆคนไม่ค่อยเยอะดีนะพี่ จะได้คุยกันได้สะดวกหน่อย..."

ผมรู้สึกแปลกใจกับความสนิทสนมที่แฝงมาในคำพูดของเธอนั้น ราวกับว่าตัวของเธอนั้นได้คุ้นเคยกับผมมาแต่เก่าก่อน

'เอ... หรือว่าเราจะคิดไปเอง... เราเองก็ไม่เคยจำได้เลยว่าไปรู้จักมักคุ้นกับเธอมาตั้งแต่เมื่อไรกัน...?'

ผมได้เก็บความแปลกใจในเรื่องนี้ไว้จนถึงตอนนี้... และวันนี้แหล่ะที่ผมจะได้คุยกับเธออย่างจริงจังสักที...

ตอนเย็น... พอเคลียร์งานได้ระดับหนึ่งแล้ว ผมก็รีบลงลิฟท์ตรงไปที่ร้านอาหารข้างล่างนั้นทันที

ร้านอาหารหน้าตึกสำนักพิมพ์ในเวลาเย็นๆแบบนี้มักจะไม่ค่อยมีคนมาทานอาหารกันเท่าไรนักเพราะไม่ใช่เส้นทางสัญจรหลักที่อยู่ใกล้ถนนใหญ่ และร้านอาหารที่อยู่หน้าตึกสามสี่ร้านนี้ก็มักจะอาศัยขายอาหารให้กับพนักงานและคนที่ทำงานในตึกนี้เป็นหลักเท่านั้น

ผมกวาดตามองไปจนถึงร้านอาหารด้านขวามือสุด ก็เห็นไอริณนั่งอยู่ที่ร้านนั้น โดยนั่งหันหน้าออกมาทางหน้าร้าน และสายตาของเธอก็มองมายังผมพอดี

ผมรีบเข้าไปในร้านนั้น และก็สังเกตว่านอกจากไอริณแล้ว ก็ไม่มีใครเข้ามานั่งทานอาหารในตอนนี้เลยสักคนเดียว

ไอริณวันนี้ดูสวยเป็นพิเศษ ดูเหมือนเธอจะเพิ่งแต่งหน้ามาใหม่หมาดๆ บนโต๊ะด้านหน้าเธอนั้นมีน้ำส้มปั่นวางอยู่หนึ่งแก้ว แล้วไอริณก็จ้องหน้าจ้องตาผมอีกในขณะที่มุมปากของเธอก็ปรากฏรอยยิ้มน้อยๆอันมีเสน่ห์แบบเฉพาะของเธอ...