สืบสู้ผี (ภาค 1 -2 )

34 วิญญาฯสลับร่าง

"คงแปลกใจกันมากสินะ..." กุสุมาพูดยิ้มๆ " ว่าอยู่ๆ นังนุชนั่นกลายเป็นเจ้าผีขนดกไปได้ยังไง? "

แล้วไอริณก็หันกลับไปมองที่ร่างของนุชอีกครั้ง ก่อนจะหันกลับมาหากุสุมา

"พี่กุสุมาคะ... พี่หมายความว่า วิญญาณที่อยู่ในร่างของนุชนั่นก็คือวิญญาณของชายที่ชื่อสิงห์งั้นหรือคะ? "

"อะไรนะน้องริณ...?! " ผมแปลกใจกับคำพูดของไอริณ "นี่มัน... นี่มันยังไงกันล่ะเนี่ย? "

ไอริณไม่ตอบคำถามของผม แล้วกุสุมาก็หัวเราะฮิฮิขึ้นมาอีกครั้ง

"ถูกต้องแล้ว น้องคนสวย..." เธอพยักหน้า "ที่เห็นนอนลืมตาปริบๆ อยู่นั่น คือเจ้าผีขนดกจริงๆ ไม่ใช่นังนุชอย่างแน่นอน...! "

คำยืนยันของกุสุมาทำเอาพวกเราทั้งสามถึงกับตะลึงอึ้งกันไปอีกครั้ง!

และเมื่อพวกเราเหลียวกลับไปมองที่ร่างของนุชนั้นกันอีก พวกเราก็เห็นว่า ร่างที่กำลังนอนทำตาปริบๆ อยู่นั้น เหมือนกำลังจะดิ้นรนเพื่อให้ตัวเองขยับลุกขึ้นมาได้ แต่ก็เหมือนมีอะไรบางอย่างสะกดร่างนั้นไว้ไม่ให้เคลื่อนไหว ราวกับมีเชือกที่มองไม่เห็นมัดร่างนั้นไว้กับแท่นศิลา

แล้วผมก็สังเกตุเห็นไอริณขมวดคิ้วขึ้นมาเล็กน้อย ก่อนที่เธอจะถามกุสุมาต่อไป

"พี่คะ... ถ้าในร่างของนุชนั่นเป็นวิญญาณของชายที่ชื่อสิงห์อย่างที่พี่กุสุมาว่า ก็แล้ววิญญาณของนุชเองล่ะคะ ตอนนี้ไปอยู่ที่ไหนกัน...? "

กุสุมาเงยหน้าขึ้นมองไปทางเบื้องบน "ขอย้อนกลับไปในเหตุการณที่หลังบ้านนี้เมื่อสิบปีที่แล้วก่อนนะ หลังจากที่เจ้าผีขนดกนั่นกำลังตระกองกอดร่างของนังนุชที่กำลังจะหมดลมหายใจ เจ้านายของพี่ก็ได้ปรากฏตัวขึ้น และยื่นข้อเสนอบางอย่างให้กับเจ้าผีขนดก ก่อนที่มันเองจะหมดลมหายใจตามนังนุชนั่นไปติดๆ ในข้อเสนอนั่น ทำให้ร่างของนังนุชและร่างของเจ้าผีขนดกได้ถูกนำมาเก็บไว้ที่นี่โดยได้ใช้เตียงศิลาน้ำแข็งดูแลร่างกายของทั้งคู่ไว้อย่างดี และวิญญาณของเจ้าผีขนดกนั่นก็ได้กลายเป็นผู้พิทักษ์ห้องใต้ดินนี้ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา แต่พี่ว่า ที่จริงแล้วเหมือนกับว่าทั้งร่างและวิญญาณของมันถูกขังอยู่ที่่นี่ โดยที่วิญญาณของมันก็มีอิสระเล็กน้อยในการที่สามารถจะเคลื่อนไหวไปมารอบๆ บริเวณบ้านนี้ได้ มันจะทำตัวเป็นผีไปหลอกใครแถวนี้ก็ได้ แต่มันจะไม่สามารถพูดกับใครได้ เพราะอาคมของเจ้านายพี่ได้สะกดมันไว้ให้อยู่ในความควบคุมตั้งแต่แรกแล้ว"