สืบสู้ผี (ภาค 1 -2 )

25 เตรียมสำรวจบ้านแฝด

ในบ้านแฝด ชั้นสอง ราวสี่ทุ่ม

"พี่กิต... พี่คิดดีแล้วเหรอ ที่จะให้ผมช่วยพี่ในคืนนี้...." จันเงยหน้าขึ้นมองผมด้วยสีหน้าไม่ค่อยดีนัก "ที่จริง.. ผมเองน่ะ ก็ไม่ใช่คนกลัวอะไรเท่าไรหรอกนะ แต่ผู้ชายคนที่มีตาราวกับไฟลุกคนนั้นน่ะ ถ้าเขาเกิดโผล่ขึ้นมาในคืนนี้ ผมเองก็ไม่รู้ว่าจะช็อกจนวิ่งหนีพี่ไปเลยรึเปล่าน่ะสิ...?"

"จัน..." ผมส่งยิ้มปลอบใจเขา "ผู้ชายคนนั้นเขาจะไม่โผล่มาในคืนนี้หรอก เชื่อพี่เถอะ และที่พี่ขอร้องให้จันมาช่วยพี่สำรวจบ้านในคืนนี้เลย ก็เพราะพี่สังหรณ์ใจว่า ในอีกไม่กี่วันนี้อาจจะมีเรื่องไม่ดีอะไรสักอย่าง เกิดขึ้นมาก็ได้ ประจวบเหมาะกับที่พี่เพิ่งรู้ว่า มะลิไปเยี่ยมญาติที่ต่างจังหวัด ก็เลยได้ตัดสินใจชวนจันเลยไง พี่น่ะปรึกษาคนโน้นคนนี้ดูแล้ว ก็เห็นว่าที่บ้านนี้มันต้องมีอาถรรพ์อะไรแอบซ่อนอยู่แน่ๆ ถ้าเราค้นหามันเจอ ก็อาจจะทำให้เราได้ป้องกัน หรือแก้อาถรรพ์อะไรพวกนี้ซะก่อนที่มันจะนำความเดือดร้อนแบบที่แก้ไม่ได้ มาให้เรานะจัน..."

จันมองหน้าผม ราวกับว่าจะตัดสินใจได้อย่างยากลำบาก

แล้วไอริณก็เดินเข้าไปตบต้นแขนของจันเบาๆ "อย่าขี้ปอดไปก่อนสิจ๊ะ พ่อหนุ่มน้อย พี่เป็นผู้หญิงแท้ๆยังไม่รู้สึกกลัวอะไรเลยเห็นไม๊ล่ะ ?"

คำพูดของไอริณ ทำให้จันตาโตเลิกคิ้วขึ้นมาอย่างทึ่งๆแล้วเขาก็กระพริบตาปริบๆ ราวกับจะตัดสินใจได้แล้ว

"จะว่าไปพี่เป็นผู้หญิง แต่กลับกล้าขนาดนี้... แล้วผมที่เป็นผู้ชายแท้ๆ.." แล้วเขาก็ส่ายหัวราวกับเบื่อหน่ายตัวเอง " เฮ้อ... เอาล่ะ ผมจะไปลุยกับพี่ด้วยล่ะกัน งั้นผมขอไปเปลี่ยนเอาชุดนอนออกก่อนนะครับ.." แล้วเขาก็เดินเข้าห้องไปเปลี่ยนชุด

พอจันตัดสินใจได้แล้ว ผมก็แทบจะซ่อนความดีใจไว้ในสีหน้าแทบไม่อยู่ สามคน ยังไงก็อุ่นใจกว่าสองคน แม้ไอริณจะเป็นผู้หญิงเก่งกล้า แต่ลึกๆก็เหมือนผมจะรู้สึกไม่มีความมั่นใจเท่ากับมีผู้ชายอีกสักคนมาเป็นเพื่อนร่วมเป็นร่วมตายด้วยกัน...