สืบสู้ผี (ภาค 1 -2 )

57 เริ่มฝ่าออกไป

     "เอาล่ะ พักเหนื่อยกันสักนิด" มูติชาห์บอกพวกเรา "เพราะหลังจากนี้พวกเราก็จะได้ลงมือฝ่าออกไปจากตรงนี้กันเสียที"

  "ตามที่ข้าได้บอกมาก่อนหน้านี้ว่า ท่านพ่อของข้ากับพวกทหารของฝ่ายเราและรวมทั้งเพื่อนคนนั้นของท่านได้หลบออกไปทางด้านขวาสุดตรงนั้น ตรงที่มีโขดหินใหญ่ๆนั่น" มูติชาห์พูดพลางชี้มือไปที่จุดนั้นอีกครั้ง

  "และที่หลังโขดหินนั่นก็ยังเป็นจุดหนึ่งที่มีศิลาฤดูกาลตั้งอยู่หนึ่งลูกด้วย และพวกเราทั้งหมดในที่นี้ก็จะต้องรีบเข้าไปสมทบกับพวกท่านพ่อให้เร็วที่สุดโดยในคราวนี้พวกเราก็จะต้องทำเวลาในการวิ่งไปให้ถึงจุดนั้นให้เร็วที่สุดเท่าที่จะเร็วได้ โดยที่พวกเราก็จะมีจุดพักหรือจุดหลบระหว่างกลางที่เห็นเป็นโขดหินต่ำๆอยู่ตรงนั้นด้วย และคราวนี้ก็เช่นกันที่สิงห์จะนำท่านกับจันไปให้ถึงที่จุดนั้นก่อน ในขณะที่ข้าจะอยู่รั้งท้ายที่ตรงจุดนี้เพื่อคอยยิงสกัดพวกทหารทรยศที่น่าจะออกมาคอยยิงสกัดพวกท่านไม่ให้วิ่งไปถึงโขดหินใหญ่ได้"

  "จากนั้น ข้าจะให้สัญญาณกับสิงห์เพื่อที่จะให้ท่านกับจันวิ่งไปที่โขดหินใหญ่ให้เร็วที่สุดโดยที่ข้าจะยังคอยยิงสกัดพวกทหารนั่นอยู่ที่ตรงนี้ในขณะที่สิงห์จะคอยยิงสกัดจากที่โขดหินต่ำๆนั่น หลังจากนั้นเมื่อข้ากับสิงห์เห็นว่าท่านทั้งสองปลอดภัยแล้ว ข้าก็จะออกจากที่ตรงนี้ไปสมทบกับสิงห์ที่โขดหินนั่น ก่อนที่ข้ากับสิงห์จะตามพวกท่านไปที่โขดหินใหญ่เป็นลำดับต่อไป ที่ข้ากล่าวมาทั้งหมดนี่ ท่านทั้งสองคงจะเข้าใจกันนะ...?"

  ผมหันไปมองหน้าจัน "ไหวไม๊จัน... จันเข้าใจที่เขาพูดมาทั้งหมดนี่ใช่ไม๊ ?"

  จันยิ้มแหยๆออกมาตามสไตล์ "ผม... ผมเข้าใจครับพี่กิต แต่ไม่รู้ว่าผมจะวิ่งได้เร็วขนาดไหนนะครับพี่กิต คือ... ผมน่ะไม่มั่นใจตัวเองเลยสักนิดนะพี่ แฮะๆ"