สืบสู้ผี (ภาค 1 -2 )

63 ผงพิษ

เส้นทางภายในเส้นทางลับที่ท่านจ้าวกับมูติชาห์ได้เคยสำรวจค้นพบมาก่อนหน้านี้ไม่ได้เดินทางได้ยากเท่าไรนัก แม้ว่าพวกเราทั้งหมดจะต้องเดินเข้าไปแบบแถวเรียงเดี่ยวก็ตาม แต่ถ้าจะต้องเดินไปแบบสองคนคู่กันก็พอไหวแต่อาจจะเดินยากหรือเดินไม่สบายเท่า เพราะว่าที่จริงแล้วความกว้างของทางเดินก็ไม่ได้คับแคบเท่าไรนัก และบ่อกำมะถันที่ขนานไปกับทางเดินที่อยู่ทางด้านขวาของเราก็ไม่ได้รบกวนเราเท่าไรนักเช่นกัน แต่ทว่าเมื่อเราเดินทางกันไปได้ประมาณสักเกือบยี่สิบนาทีเราทั้งหมดก็ได้เริ่มรับรู้ถึงความผิดปกติบางอย่างขึ้นมาทันที

"พี่กิต ทำไมผมถึงรู้สึกว่ามันหายใจได้ลำบากขึ้นทุกที" จันหันมาถามผมเบาๆ ขณะที่ยังคงก้าวเดินมาทางด้านหลังผมด้วยท่าทางกระปรกกระเปรี้ยชอบกล

และนั้นก็ไม่ใช่มีแต่จันเพียงคนเดียวที่รู้สึกอย่างนั้น เพราะกับผมเองก็ยังรู้สึกได้ว่า ภายในถ้ำตอนนี้เหมือนจะมีอากาศเบาบางลงหรือมีอะไรบางอย่างที่ทำให้เรารู้สึกว่า มันหายใจได้ยากลำบากมากขึ้นกว่าเดิม

และเมื่อผมเหลียวกลับไปดูหน้าพี่เมฆก็ได้เห็นว่าเขากำลังเดินตามมาด้วยคิ้วที่ขมวดมุ่น แถมยังคอยแหงนหน้ามองไปที่เพดานถ้ำอยู่เป็นระยะๆ

"มีสิ่งผิดปกติเหรอครับพี่เมฆ? " หลังจากปล่อยให้จันเดินนำหน้าผมขึ้นไปก่อน ผมก็เอ่ยถามพี่เมฆทันที

"ใช่ ใช่แน่ๆ " พี่เมฆบอกออกมาเบาๆ ขณะที่สายตาของเขาก็ยังคงสอดส่ายไปตามมุมต่างๆ ของเพดานถ้ำ และนั่นก็ทำให้ผมอดจะมองตามสายตาพี่เมฆขึ้นไปไม่ได้

"มันคืออะไรเหรอครับพี่เมฆ มันจะเกี่ยวกับการที่เหมือนจะมีอะไรมาทำให้หายใจกันได้ยากลำบากมากขึ้นหรือเปล่าครับ เมื่อกี้จันเองก็บ่นอยู่เหมือนกันนะครับ ว่ารู้สึกหายใจได้ลำบากมากขึ้น? "