สืบสู้ผี (ภาค 1 -2 )

54 มิตรหรือศัตรู

   ในสถานการณ์ที่ผมไม่รู้ว่าจะตัดสินใจทำอย่างไรดี เพราะเมื่อมองไปข้างหน้าก็เห็นแต่หมอกควันที่ยังหนาแน่นอยู่ มองไปข้างล่างผ่านพื้นสะพานล่องหนไปผมก็เห็นแต่พื้นก้นเหวที่เต็มไปด้วยหนามหินแหลมๆที่ยังคอยแต่จะทำให้ใจหวิวๆอยู่ในทุกครั้งที่มอง อยู่ๆเสียงๆหนึ่งที่ผมจำได้ว่าเป็นเสียงของมูติชาห์ก็ดังขึ้นมา

   "ท่านสองคน รีบวิ่งมาทางด้านนี้โดยเร็ว เราจะคอยระวังอันตรายให้พวกท่าน อย่าได้ชักช้า...รีบวิ่งมา !"

   เสียงของมูติชาห์นั้นดังออกมาจากลุ่มหมอกควันที่ไม่สามารถจะมองเห็นตัวเขาได้ในขณะนี้ แต่คำพูดของเขานั้นก็ไม่ได้ทำให้ผมรู้สึกโล่งใจหรือวางใจอะไรเลยสักนิด และนั่นก็เป็นเพราะหลังจากที่มีลูกธนูของพวกมิตทราห์พุ่งเฉียดผมและจันไปเมื่อสักครู่นี้ มันก็ทำให้ผมไม่ไว้วางใจพวกชาวมิตทราห์ขึ้นมาในขณะนี้ทันทีว่า พวกเขานั้นกำลังคิดจะทำอะไรกันแน่ หรือว่าสิ่งที่ผ่านมาทั้งหมดนั้นพวกเขาได้วางแผนล่อลวงพวกเราเอาไว้ล่วงหน้า แล้วก็ทำให้พวกเราต้องมาติดกับดัก ที่เป็นกับดักแห่งความตายในที่ตรงนี้หรือเปล่าก็ไม่อาจรู้ได้ และนี่ก็เป็นผลมาจากความรู้สึกที่เฉียดความตายจากลูกธนูเมื่อกี้นี้ มันจึงทำให้ผมถึงกับทำอะไรไม่ถูกไปในตอนนี้เลยทีเดียว

   "เอ่อ... คนอื่นๆล่ะ คนอื่นๆน่ะตอนนี้ไปอยู่ที่ไหนกันหมดล่ะมูติชาห์... ?!" ผมตัดสินใจตะโกนถามเขาไปแบบนั้น และคิดว่านี่เป็นคำถามที่ฉลาดที่สุดแล้ว ยังไงมันก็ดีกว่าวิ่งไปเจอกับลูกธนูของชาวมิตราห์ซะก่อนแล้วค่อยมารู้ตัวว่าถูกหลอกหรือเสียรู้ไปหรอกน่า

   "ท่านไม่ไว้ใจข้านี่เอง..." ดูเหมือนว่ามูติชาห์จะเข้าใจว่าผมกำลังคิดอะไร "เอาล่ะ ข้าขอบอกสถานการณ์แบบเร่งด่วนให้ท่านสองคนรู้สักนิด ตอนนี้ทางฝั่งนี้ได้เกิดเรื่องพลิกผันแบบที่ข้าและท่านพ่อของข้าก็ไม่ได้คาดฝันมาก่อนว่าจะเกิดขึ้น เมื่อก่อนหน้านี้ที่พวกเราได้ข้ามมาทางฝั่งนี้กันเรียบร้อยแล้ว เราก็กลับถูกโจมตีจากกลุ่มทหารอีกกลุ่มหนึ่ง และนั่นก็ไม่ใช่ทหารของที่ไหน แต่เป็นทหารของชาวมิตทราห์ด้วยกันนี่เอง แล้วก็เป็นพวกทหารที่ได้อยู่คุ้มกันหมู่บ้านของชาวมิตทราห์เราที่อยู่ไม่ไกลนักจากตรงนี้นั่นล่ะ และข้ากับท่านพ่อเองนั้นก็คาดว่าในหมู่บ้านของพวกเราน่าจะมีผู้บงการที่เป็นหนอนบ่อนใส้หรือเป็นคนทรยศที่หักหลังโดยขายวิญญาณให้กับพวกศัตรูอยู่อย่างแน่นอน และเมื่อกี้นี้ ท่านพ่อของข้าเองก็หวุดหวิดเกือบจะโดนลูกธนูจากพวกที่หักหลังเข้าอยู่เหมือนกันนะ..."