เสียงหัวเราะอันแปลกประหลาดนั้น ดังมาจากทางฝั่งทุ่งร้าง ซึ่งบัดนี้มีแต่ความมืดสลัวจนแทบมองอะไรไม่เห็นในระยะไกลๆ
แต่พอเราทั้งสามลุกขึ้นไปมองทางทิศนั้น เสียงหัวเราะประหลาดนั้นก็กลับหยุดหายไป เหลือแต่เพียงเสียงลมหวีดหวิวพัดผ่านชายทุ่ง และต่อมาไม่นานลมนั้นก็เริ่มพัดแรงขึ้น ราวกับจะมีพายุพัดผ่านมาทางนี้ แต่นอกจากนั้นก็ไม่มีเสียงใดๆดังขึ้นมาอีก
พี่เมฆหันมาสบตาผมกับไอริณ
"เสียงที่ได้ยินนั้น... ก็คือเสียงนังแมวดำนั่นไง มันคือหนึ่งในบริวารของเจ้าตาเพลิงมันนี่เอง !" พี่เมฆบอก
"งั้น... งั้นก็หมายความว่า เจ้าแมวตัวนั้นมาแอบฟังเราคุยกันงั้นเหรอพี่ ?" ผมถามพี่เมฆ
"อยู่ในที่แจ้งแบบนี้ ยังไงก็ยากที่จะรอดหูรอดตาพวกมันไปได้อยู่แล้ว" พี่เมฆตอบยิ้มๆ "เอาเถอะ สักวันหนึ่ง พวกเราคงจะได้ปิดประตูตีแมวกันบ้างล่ะ"
อารมณ์ขันของพี่เมฆทำให้ไอริณอดหัวเราะเบาๆขึ้นมาไม่ได้ แต่ทว่าผมเองนั้น กลับรู้สึกตึงเครียดขึ้นมาอย่างแปลกประหลาด ราวกับจะมีลางสังหรณ์ถึงอันตรายที่กำลังจะเกิดขึ้น
"บอกตามตรงนะพี่เมฆ..." ผมพูดขึ้นอย่างกังวล "ผมรู้สึกสังหรณ์ไม่ค่อยดีเลย..."
พี่เมฆยิ้มมุมปาก "นังแมวตัวนี้ ที่จริงมันไม่ค่อยมีฤทธิ์เดชอะไรเท่าไรหรอกนะ แต่เล่ห์กลของมันนั้นอาจจะมีไม่น้อยแค่นั้นเอง..." พี่เมฆพูดออกมาราวกับว่าได้เคยรู้จักแมวตัวนั่นมาแต่เก่าก่อน
แล้วเขาก็ก้าวออกจากศาลา และเดินไปที่ริมทุ่งนั้น ส่วนผมกับไอริณนั้นไม่ได้เดินตามเขาออกไป แต่ก็ยังคอยสดับฟังเสียงประหลาดๆใดๆที่อาจจะดังขึ้นมาอีก
แล้วพี่เมฆก็ตะโกนไปยังทุ่งร้างอันมืดสลัวนั้น "มาแอบฟัง แล้วทำเป็นหัวเราะเสียงทุเรศๆ ! ถ้าแน่จริง ก็ออกมาเจอกันสักหน่อยสิว๊ะ นังทาสปิศาจ !" เสียงของเขาท้าทายออกไปชัดเจน
YOU ARE READING
สืบสู้ผี (ภาค 1 -2 )
Mystery / Thrillerนิยายเรื่องนี้เคยลงไว้ที่เว็บอื่นมาบ้าง เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องสยองขวัญซะทีเดียว แต่เป็นเรื่องของการสืบค้นเรื่องลึกลับของวิญญาณ พูดได้ว่าอาจจะเป็นแนวนักสืบประเภทจิตวิญญาณก็ว่าได้ครับ (เรื่องย่อ) กิตติเป็นนักเขียนอิสระและคอลัมนิสต์ในสำนักพิมพ...
