สืบสู้ผี (ภาค 1 -2 )

33 เหตุการณ์นองเลือดที่หลังบ้านแฝด

​

แล้วผมกับไอริณก็หันไปมองหน้ากุสุมาพร้อมๆกัน

"พี่กุสุมา... เธอคนนี้ก็คือ...?" ไอริณถามขึ้นมา

กุสุมายิ้มกรุ้มกริ่มอยู่ชั่วครู่ อีกทั้งดวงตาของเธอก็ไม่ได้มีประกายของความน่ากลัวใดๆในขณะนี้ก่อนที่จะตอบคำถามนั้น

"เธอคนนี้... ที่จริงน่ะตายไปตั้งนานแล้วล่ะน้องไอริณ"

ไอริณกับผมหันกลับไปยังร่างที่ยังนอนกระพริบตาปริบๆอยู่ในแท่นศิลานั้นทันที แล้วก็หันมามองหน้ากันเองอย่างกังขากับคำตอบของกุสุมา

"ฮิฮิ พวกน้องคงไม่เชื่อพี่ใช่ไม๊ ?" กุสุมาพูดอย่างขำๆ "คือ ร่างที่นอนกระพริบตาปริบๆอยู่นี่ที่จริงแล้วเป็นร่างของบุคคลที่ถือได้ว่าเป็นรักอมตะของเจ้าผีขนดกนั่นยังไงล่ะจ๊ะ !"

ร่างของบุคคลที่ถือได้ว่าเป็นรักอมตะของชายที่ชื่อสิงห์อย่างงั้นรึ...? งั้นนี่ก็คือ...

"นุช...!!" ผมเรียกชื่อนั้นออกมาด้วยเสียงอันดัง "นี่... นี่คือนุช ผู้ที่เป็นหญิงที่รักของชายที่ชื่อสิงห์อย่างนั้นหรือ...?!!"

แล้วไอริณกับจันก็อ้าปากค้างกันไปทันที เมื่อได้ยินผมเรียกนามนั้น

"เธอนึกออกแล้วรึ... พ่อหนุ่มน้อย ?" กุสุมาพูดยิ้มๆ "ตอนแรกฉันก็นึกว่าเธอจะนึกออกได้เร็วกว่านี้ซะอีกนะ แต่ว่าก็คงเป็นเพราะเธอได้เห็นคนที่ชื่อนุชนี้ในความฝันที่เป็นเหตุการณ์ในตอนกลางคืน เลยนึกออกได้ช้ากระมัง ฮิฮิ"

"ไม่... ที่จริงผมนึกอะไรไม่ออกเลย ถ้าพี่กุสุมาไม่บอกว่าเธอผู้นี้เป็นบุคคลที่ถือได้ว่าเป็นรักอมตะของเจ้าผีขนดกผมก็อาจจะเดาไม่ถูก เพราะภาพฝันในคืนนั้นมันช่างรางเลือนจริงๆ..."

ใช่แล้วล่ะ... ผมจำนุชในความฝันนั้นแทบไม่ได้จริงๆ จำได้เพียงอย่างเดียวว่าเธอเป็นคนหน้าตาดี และมีสีผิวเข้มๆหน่อยนึงเท่านั้นเอง