61 ปีกมฤตยู !

7 1 0
                                    

  เมื่อพวกเราทั้งหมดเดินทางเข้ามาในถ้ำได้ราวห้านาทีเราก็พบว่าถายในถ้ำนั้นได้มืดลงทุกขณะจากที่ตอนแรกพอจะมีแสงสว่างให้พอมองเห็นจากหน้าถ้ำอยู่บ้างก็กลายเป็นมืดครึ้มขึ้นมาอย่างน่ากลัว แต่ก่อนที่ความหวาดหวั่นหรือความกลัวที่มีต่อความมืดสนิทจะเกาะกุมจิตใจของพวกเราที่ไม่ใช่ชาวมิตทราห์อย่างคณะของท่านจ้าว เสียงพูดของมูติชาห์ก็ดังขึ้นว่า

  "ทางสายหลักภายในถ้ำหลังจากนี้ไปจะมีแต่ความมืดมิดที่แทบจะมองไม่เห็นสิ่งใดข้างหน้าเลย ดังนั้นเราจึงจะจุดคบไฟขึ้นมาเพื่อให้พวกเราพอจะมองเห็นหนทางข้างหน้ากันได้ง่ายขึ้น แต่ขอบอกว่าหลังจากที่พวกเราได้เดินทางผ่านเส้นทางหลักภายในถ้ำนี้ไปอีกราวสิบนาทีเราก็จะตัดผ่านเข้าไปในเส้นทางลับซึ่งก่อนหน้านี้ไม่มีใครได้ล่วงรู้มาก่อนนอกจากท่านพ่อของข้าและตัวข้าเอง"

  "แต่สิ่งหนึ่งที่ข้าอยากจะขอเตือนสักนิดสำหรับเส้นทางลับที่พวกเรากำลังจะไปพบเจออีกไม่นานหลังจากนี้ก็คือ ที่ภายในเส้นทางลับนั้นเราจะสามารถเดินเข้าไปได้เพียงทีล่ะคนเท่านั้นเพราะความกว้างของช่องทางเดินตรงนั้นค่อนข้างจะแคบสักหน่อย และทางฝั่งด้านขวาของทางเดินที่ไม่ได้มีผนังถ้ำใดๆเหมือนทางฝั่งด้านซ้ายนั้นก็จะมีหุบเหวลึกอันมืดมิดที่ภายใต้สุดจะมีบ่อกำมะถันที่กำลังเดือดปุดๆพร้อมกับส่งควันหรือไอของกำมะถันขึ้นมายังเบื้องบน เพราะฉนั้นก็ขอให้พวกท่านทุกคนจงอย่าได้ตื่นตกใจและพยามยามอยู่ในสมาธิไม่หวาดหวั่นจนกว่าพวกเราทั้งหมดจะผ่านพ้นกันไปได้ หวังว่าคงจะเข้าใจที่ข้ากล่าวมานี้กันทั้งหมดแล้วนะ..."

  สิ้นคำอธิบายของมูติชาห์ จันก็ทำท่าเหมือนจะหมดแรง

  "พี่กิต ทำไมพวกเขาถึงไม่บอกพวกเรามาก่อนหน้าที่จะเข้ามาในถ้ำนี้ว่า พวกเราจะต้องเข้าไปเดินในที่แคบๆแบบเรียงเดี่ยวพร้อมกับต้องระวังบ่อกำมะถันอะไรนั่นซะก่อนล่ะ...?"

สืบสู้ผี (ภาค 1 -2 )Where stories live. Discover now